Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

ΜΕΤΑΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΚΤΟΥΡΙΑΝΟ ΜΗΤΡΙΚΟ ΣΚΑΦΟΣ (Μέρος 8ο)

2/2/2013

                                         ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ  (συνέχεια)

                                                            Ένας Νέος Κόσμος


Μιλάει ο MYTRE:
  Η Mytria και εγώ φτάσαμε στην επόμενη συνάντησή μας στην ολογραφική σουίτα φορώντας τους Πλειάδειους φορείς μας της χαμηλότερης πέμπτης διάστασης.  

 Ο Aρκτούριος ήταν περισσότερο από έτοιμος για εμάς και αμέσως είπε:

  «Έχετε μάθει από τη επέκταση σας πως η πραγματικότητα είναι σε σχέση με την κατάσταση της συνείδησης σας; Μπορεί να έχετε σκεφτεί ότι χρειάζεστε χρόνο και χώρο για να τα βάλετε όλα μαζί, αλλά τώρα έχετε βιώσει ότι ο χρόνος και ο χώρος αλλάζουν μορφή με κάθε αλλαγή επιπέδου και υπο -επιπέδου της κάθε διάστασης. Ως εκ τούτου, κάθε πραγματικότητα παρουσιάζει συγκεκριμένη εκδοχή του χρόνου και του χώρου, σύμφωνα με τον συντονισμό τους και ανάλογα με το στάδιο της συνειδητότητας σας.»

  «Ως εκ τούτου, προκειμένου να κρατάτε μια σφαιρική εκδοχή της πραγματικότητας, θα πρέπει να διευρύνετε τη συνείδησή σας πέρα ​​από την ανάγκη για μορφή. Αυτή η επέκταση της συνείδησης, ακόμη και πέρα ​​από τη μορφή του Φωτεινού Σώματος είναι αυτό που βιώσατε στην τελευταία μας συνάντηση.  Μόνο μέσα από μια άμορφη κατάσταση της συνείδησης μπορείτε σαφώς να αντιλαμβάνεστε ότι ο χρόνος και ο χώρος είναι ιδιαίτεροι για κάθε εκδοχή και συχνότητα της πραγματικότητας.» 
   
  «Σας ζητάμε να επεκτείνετε τη συνειδητότητά σας και πάλι στην αληθινή, άμορφη κατάσταση της στροβιλίζουσας ενέργειας σας. Θα διαπιστώσετε ότι όσο περισσότερο έχετε αυτήν την εμπειρία, τόσο πιο εύκολο θα είναι για να την καταλάβετε. Ως εκ τούτου, παρακαλούμε να παραδοθείτε σε ένα επαναληπτικό τόλμημα μέσα στο μοτίβο των περιστροφικών κινήσεων σας από φως. Να θυμάστε ότι αυτή η έκφραση του ΕΑΥΤΟΥ σας είναι ο πρόδρομος της σημερινής σας έκφρασης. Έτσι, δεν δημιουργείτε αυτήν την εκδοχή του ΕΑΥΤΟΥ σας. Αντ 'αυτού, θα αναγνωρίζετε ότι αυτό το ΕΣΕΙΣ θα υπάρχει απείρως και είναι πάντα στη διάθεσή σας για να σας Παραδώσει ΜΕΣΑ. Ως εκ τούτου, ας επιστρέψουμε τώρα στα στροβιλίζοντα μοτίβα φωτός μας... »
  
 Η Mytria και εγώ πάλι παρατηρούσαμε τον Aρκτούριο να απελευθερώνει το διαφανές κέλυφος του και να επιστρέφει στην αληθινή έκφραση του. Και πάλι, απορροφηθήκαμε γρήγορα σε αυτό το πεδίο ενέργειας, όπως δύο μικρά σύννεφα που αναμιγνύονται με ένα μεγαλύτερο. Αρχικά, βιώσαμε μόνο την ενέργεια του Aρκτούριου, αλλά σύντομα μπορούσαμε να αισθανθούμε τα δικά μας στροβιλίζοντα μοτίβα ενέργειας. 
  Η Mytria και εγώ ήμασταν τόσο απόλυτα συνδεδεμένοι που μπορώ να μιλήσω για την εμπειρία της σαν να ήταν δική μου. Αυτή τη φορά συνειδητοποίησα ότι η Mytria και εγώ είχαμε πολύ παρόμοια, αλλά ελαφρώς διαφορετικά, ενεργειακά πρότυπα. 

«Οι ενέργειες σας είναι τόσο όμοιες, επειδή είστε Θεία Συμπληρώματα. Ως εκ τούτου, κάθε ένα από τα σχέδιά σας αυξάνει του Συμπληρώματος σας,» ο Aρκτούριος τηλεπαθητικά απάντησε στην παρατήρηση μου. 
«Στην πραγματικότητα, καθώς συνηθίζετε σε αυτήν την έκφραση της Υπάρξεως σας, θα συνειδητοποιήσετε ότι το μοτίβο κάθε όντος είναι ελαφρώς διαφορετικό. Αυτό το φαινόμενο είναι παρόμοιο με τις Γήινες νιφάδες χιονιού. Ωστόσο, η διαφορά μεταξύ κάθε νιφάδας χιονιού δεν είναι εμφανής μέχρι να παρατηρηθεί σε ατομικό επίπεδο.»

 «Εμείς από τους κόσμους πέρα ​​από τη μορφή μπορούμε να αντιληφθούμε τις μικρές διαφορές μεταξύ των φίλων και των συντρόφων μας εντός του ΕΝΟΣ, επειδή οι αντιλήψεις μας είναι τόσο πολυδιάστατες όσο και κβαντικές. Ως εκ τούτου, μπορούμε να αντιληφθούμε τον κβαντικό κόσμο, καθώς και τους κόσμους της Πηγής της ενδέκατης και δωδέκατης διάστασης. Ωστόσο, ακριβώς όπως εσείς θα πρέπει να επεκτείνετε τη συνείδησή σας για να αντιλαμβάνεστε τον κόσμο μας, θα πρέπει και εμείς να επεκτείνουμε τη συνείδησή μας για να αντιλαμβανόμαστε τους κόσμους της Πηγής.»

«Θα θέλαμε να σας εμφανίσουμε μια εικόνα για το πώς ολόκληρος ο Γαλαξίας σας, καθώς και άλλοι Γαλαξίες γύρω, επεκτείνονται σε υψηλότερες εκφράσεις. Αυτοί οι Γαλαξίες προχωρούν την πρωταρχική τους κατάσταση συνείδησης στην υψηλότερη πέμπτη διάσταση και πέρα. Αυτή η επέκταση σας επιτρέπει όλες οι υψηλότερες εκφράσεις της πραγματικότητας, επίσης, να προχωρήσουν και σε υψηλότερες συχνότητες. 

Για παράδειγμα, εμείς οι Aρκτούριοι που έχουμε κυρίως συντονισμό στην όγδοη και δέκατη διάσταση επεκτείνουμε τον πρωταρχικό μας συντονισμό στην Πηγή της ενδέκατης και δωδέκατης διάστασης.»

«Είμαστε όλοι μετατοπιζόμενοι σε υψηλότερες εκφράσεις του ΕΑΥΤΟΥ μας. Ακριβώς όπως εσείς μπορείτε επίσης να διατηρήσετε μια φυσική μορφή, ενώ ο πρωταρχικός συντονισμός  σας είναι η μέση-και-υψηλότερη πέμπτη διάσταση, εμείς οι Αρκτούριοι μπορούμε ακόμα να επικοινωνούμε με τους αναληφθέντες από την ενδέκατη έως την δωδέκατη διάσταση. Ωστόσο, τελικά θα απελευθερώσετε το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής σας από την τρίτη και την τέταρτη διάσταση, όπως και εμείς θα μειώσουμε σταδιακά την προσοχή μας από τα όντα της τέταρτης και χαμηλότερης πέμπτης διάστασης.»




Καθώς λάμβανα το μήνυμα του Aρκτούριου, μπορούσα να αισθανθώ εμένα και τη Mytria να αναμιγνυόμαστε απόλυτα σε ΕΝΑ ενεργειακό πρότυπο στροβιλίζοντος φωτός. Ο καθένας μας είχε τη δική του Θεϊκή Σπίθα, όμοια πολύ με το πρωτόνιο και το ηλεκτρόνιο ενός ατόμου, αλλά ήμασταν πλήρως συγχωνευμένοι σε ένα "άτομο". Ήταν πολύ ανακουφιστικό να αισθανόμαστε πως η θηλυκή ενέργεια μας είχε αναμιχθεί πλήρως με την αρσενική ενέργεια μας. Στην πραγματικότητα, έχουμε βιώσει τον ΕΑΥΤΟ μας ως ανδρόγυνο (androgynous), με τέλεια ισορροπία μεταξύ των εισροών / θηλυκών και εκροών / αρσενικών εκφράσεων μας.

Ως ΕΝΑ Όν παρατηρούσαμε καθώς απείρως στροβιλίζοντα φώτα εισήλθαν στην  αντίληψη μας. Ήταν όλα ΕΝΑ μαζί μας, και με κάθε άλλο μεταξύ τους, αλλά κάθε στροβιλιζόμενο φως είχε τη δική του Θεϊκή Σπίθα. Καθώς κοινωνούσαμε με αυτά τα Περιστροφικά Όντα νιώσαμε μια αίσθηση συνεχούς κλιμακούμενης επέκτασης, καθώς οι στρόβιλοι, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας, επέκτειναν το πεδίο της ενέργειας τους σε όλο και υψηλότερες συχνότητες της πραγματικότητας.

Εντός του ΤΩΡΑ του ΕΝΟΣ επεκτείναμε τη συνείδησή μας σε πραγματικότητες που ήταν πολύ πέρα ​​από τις προηγούμενες αντιλήψεις μας. Ωστόσο, όλες αυτές οι πραγματικότητες είχαν συγκεκριμένες εκφράσεις της κοσμικής ζωής. Ήμασταν έκπληκτοι με την ποικιλία της δημιουργίας που ζούσε πέρα ​​από τις έννοιες ενός όντος που περικλείεται από μορφή. Προσπαθήσαμε να θυμηθούμε κάθε κόσμο που έρεε γύρω και μέσα μας ακόμα. Ωστόσο, ξέραμε ότι ένας εγκέφαλος ή ακόμα και ένα μυαλό δεν θα μπορούσε να συγκρατήσει αυτές τις πληροφορίες.

Ενστικτωδώς ξέραμε ότι θα μπορούσαμε μόνο να συμμετάσχουμε σε αυτή την εμφάνιση της διακύμανσης μέσα στην ενότητα και στις εμπνευσμένες εκδηλώσεις της ζωής, ενώ είμασταν σε αυτή την κατάσταση της συνείδησης. Τώρα καταλάβαμε τι είχε πει ο Αρκτούριος για το χρόνο και το χώρο, καθώς δεν υπάρχουν μέσα σε αυτό το συντονισμό. Υπήρχε μόνο το Άπειρο ΤΩΡΑ και η Αίσθηση του ΕΔΩ. Δεν επιθυμούσαμε ένα σώμα για να αλλάξουμε, εν τούτοις όλη η ζωή αναδύθηκε μέσα και έξω από διαφορετικές μορφές φωτός.

Κάθε σχέδιο δημιούργησε μια μοναδική αίσθηση, που γνωρίζαμε πως θα είχε βραχυκυκλώσει το σώμα μας, αν φορούσαμε ένα. Δεν είχαμε καμία περιέργεια ή ερωτήσεις, καθώς στο εσωτερικό του συνεχώς μεταβαλλόμενου στροβιλισμού μας κάθε ερώτημα απαντήθηκε πριν να μπορούσαμε να το ρωτήσουμε. Κυλούσαμε μέσα από διαφορετικά πεδία ενέργειας, καθώς κυλούσαν μέσα μας. Ακριβώς όπως το είχε πει ο Aρκτούριος, κάθε ενεργειακή δίνη είχε μια συχνότητα-υπογραφή που πάντα είχε οικεία αίσθηση.

Τότε, ξαφνικά ο στρόβιλος μας άρχισε να κινείται μακριά, και ξέραμε ότι ο Aρκτούριος μας δίδασκε μια πιο προηγμένη μορφή του διπλο-εντοπισμού. Έτσι, εγκατασταθήκαμε μέσα στη κίνηση, η οποία ήταν ταυτόχρονα η ακινησία. Μέσα σε αυτή την κατάσταση της συνείδησης, όλες οι πολικότητες ενώθηκαν στο ΕΝΑ, και μπορούσαμε να ζήσουμε ταυτόχρονα κάθε εναλλακτική λύση και παράλληλη επιλογή. Μέσα από αυτή την εμπειρία ήρθαμε να συνειδητοποιήσουμε την αληθινή έννοια του ΕΝΟΣ, και γνωρίζαμε ότι η Ενότητα ήταν εντελώς φυσική και απόλυτα φυσιολογική.

Όλες οι παλιές μας αντιλήψεις περί πραγματικοτήτων είχαν αφεθεί σε ένα συνεκτικό πακέτο από ΓΝΩΣΗ. Οι αισθήσεις της ευδαιμονίας και της άνευ όρων αγάπης έρεαν συνεχώς διαμέσου της Οντότητας μας. Κάθε φορά που ένα κύμα ευτυχίας, αγάπης και συνολικού ενφωτισμού αρχίζε να υποχωρεί, ένα νέο φούσκωμα προχωρούσε στη συνείδηση ​​μας σαν ένα κύμα μιας πλανητικής παραλίας.

Ω, σκέφτηκα έναν κόσμο με μορφή, και με αυτή τη σκέψη, αρχίσαμε να κατεβαίνουμε από τα υψηλότερα ύψη. 
Η Mytria και εγώ σιγά-σιγά κυλούσαμε σε δύο, ακόμη άρρηκτα συνδεδεμένες, εκφράσεις του ενός ΕΑΥΤΟΥ μας. Άκουσα την "δήλωση μου" και αμέσως έχασα το "εμείς". Ένιωσα την Mytria να συμφωνεί, ενώ και οι δύο ξέραμε ότι δεν μπορούσαμε πλέον να διατηρήσουμε αυτό το συντονισμό.


 «Ναι», είπε ο Αρκτούριος «Αυτό είναι αρκετό για τώρα. Σας προτείνουμε να πάτε πίσω στο διαμερίσματά σας και να διαλογιστείτε μαζί. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να βοηθήσετε ο ένας τον άλλον να κατανοήσει βαθιά την κοινή εμπειρία σας.» Με το κλείσιμο της εν λόγω σύντομης ανακοίνωσης, ο Αρκτούριος διακτινίστηκε μακριά, πίσω πιθανόν στην αληθινή Περιστροφική Ενέργεια του ΕΑΥΤΟΥ του.


 Η Mytria και εγώ, τώρα εκφραζόμασταν ως δύο χωριστά, ανθρωποειδή σώματα, αποφασισμένοι να κάνουμε την μεγάλη βόλτα πίσω στο διαμερίσματά μας. Και οι δύο ξέραμε ότι χρειαζόμασταν να γειωθούμε. Στην πραγματικότητα, σταματήσαμε στην ομαδική Αίθουσα Συσσιτίου, πιστεύοντας ότι ένα ζεστό ρόφημα και κάποια τρόφιμα θα μπορούσαν να καταστήσουν ευκολότερο να δεχθούμε ότι ήμασταν και πάλι περιορισμένοι σε ένα φαινομενικά, ''ντεμοντέ'' μοντέλο του ΕΑΥΤΟΥ μας.

Και οι δύο χαμογελάσαμε με εκείνη την περιγραφή που κάποτε θεωρούσαμε ως πολύ κομψή μορφή της χαμηλότερης πέμπτης διάστασης. Καθώς περπατούσαμε μέχρι την πόρτα της Αίθουσας Συσσιτίου, συνειδητοποιήσαμε, πως μία εμπειρία μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμασταν τα πάντα στη ζωή μας. Ερχόμενοι σε ένα οικείο μέρος και το να χαιρετούμε τους φίλους μας, ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμασταν.

Στην πραγματικότητα, περάσαμε το υπόλοιπο της "ημέρας" απολαμβάνοντας τη συντροφικότητα των ανθρώπων με τους οποίους είχαμε μοιραστεί πολλές εμπειρίες. 

Στην πραγματικότητα, καθώς αποχωρούσαμε μια μεγάλη ομάδα φίλων από μια Πλειάδεια νηοπομπή (convoy) εισήλθε στην Αίθουσα Συσσιτίου. Φυσικά, έπρεπε να τους επισκεφθούμε επίσης, έτσι πίναμε Πλειάδειο τσάϊ και ένα ποτό σαν την γήινη μπύρα μέχρι αργά τη ''νύχτα’’.

Τέλος, η Mytria και εγώ επιστρέψαμε στα διαμερίσματά μας αναρωτούμενοι σχετικά με την εκπληκτική "σύμπτωση" ότι οι φίλοι μας έφτασαν λίγο πριν από την αποστολή μας για το χρονοδιάγραμμα των αναληπτόμενων Πλειάδων. 
Μήπως ο Aρκτούριος το γνωρίζε κι αυτό, αναρωτηθήκαμε; Φυσικά, χαμογελάσαμε. Υπήρχε κάτι που ο Αρκτούριος δεν το γνωρίζε; Γελώντας, βγάλαμε τις στολές μας και γλιστρήσαμε στο κρεβάτι μας. Πήγαμε κατ 'ευθείαν για ύπνο και αμέσως άρχισε ένα όνειρο... Ή ήταν μια διαφορετική πραγματικότητα;

Και οι δύο ανοιγοκλείσαμε τα μάτια μας, κι αναρωτιόμασταν αν μοιραζόμασταν ένα όνειρο ή μια άλλη μεταξύ-διαστάσεων περιπέτεια. «Υπάρχει διαφορά;» Σκεφτήκαμε ταυτόχρονα, τότε κοιταχτήκαμε και γελάσαμε. Δεδομένης της ανάμειξης μας στη συνείδηση του ΕΝΟΣ, είχαμε συνήθως την ακριβή σκέψη την ίδια στιγμή. Φαίνεται ότι η ανάμειξη μας στη συνείδηση του ΕΝΟΣ ήταν ένας προκάτοχος της ανάμειξης στη μορφή του ΕΝΟΣ.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, βρεθήκαμε σε μια πραγματικότητα, η οποία ήταν εντελώς άγνωστη. Ήταν σαν αυτή η πραγματικότητα να ήταν "μεταξύ" του που ήμασταν και του πού πηγαίναμε. Ήταν πυκνότερη από την Ακασική Μεμβράνη, αλλά σε μεγάλο βαθμό χωρίς μορφή. 
«Αυτό είναι λίγο ανησυχητικό,» διαμαρτυρήθηκα. «Μακάρι να υπήρχε κάποια διαφοροποίηση μεταξύ γης και ουρανού.»

Αμέσως, ένας μακρινός ορίζοντας εμφανίστηκε και ένας ουρανός γεμάτος σύννεφα ήταν από πάνω μας. 
Η Mytria με κοίταξε με λάμψη στα μάτια της και είπε:  
«Μακάρι να υπήρχε ένα τεράστιο δέντρο με μια λίμνη λίγο πριν από αυτό.»  
Αμέσως, ένα δέντρο και μια λίμνη εμφανίστηκαν μπροστά μας. Περπατήσαμε προς το δέντρο και διαπιστώσαμε ότι ήταν πυκνό στην αφή με μια τραχιά επιφάνεια. Στην πραγματικότητα, και οι δύο γεμίσαμε κολλώδη χυμό στα δάχτυλά μας. Πήγαμε στη λίμνη να πλύνουμε τα χέρια μας και βρήκαμε το νερό ζεστό και πολύ φιλόξενο.

Την ίδια στιγμή, και οι δύο πηδήξαμε στη λίμνη. Πράγματι, το νερό είχε μια λαμπρή αίσθηση. Και οι δύο είχαμε την εντύπωση ότι θα μπορούσαμε να αναπνεύσουμε μέσα από αυτό το νερό, έτσι το δοκίμασα πρώτος και το βρήκα πολύ ευχάριστο. Στη συνέχεια, η Mytria άρχισε να αναπνέει μέσα στο νερό επίσης, και χαμογέλασε με την εμπειρία. Δεν προσπαθήσαμε να μιλήσουμε κάτω από το νερό, επειδή το νερό φαινόταν να δημιουργεί μια έντονη τηλεπαθητική σύνδεση μεταξύ μας.

Η σύνδεση αυτή ήταν τόσο ισχυρή που όταν η Mytria συλλογίστηκε, «Αναρωτιέμαι πού είμαστε;» το ίδιο το νερό φαινόταν να απαντά, 
«Βρίσκεστε εδώ, στο πλαίσιο διαμόρφωσης της πραγματικότητας μας. Είμαστε μια πραγματικότητα που βρίσκεται στη διαδικασία της δημιουργίας. Ως εκ τούτου, όλα μας τα Στοιχειώδη περιμένουν τις σκέψεις ενός Όντος-Πυρήνα  για να δημιουργήσει μια Μήτρα πάνω στην οποία να μπορούμε να συνδυάσουμε τις μορφές μας.»

«Ένα Όν-Πυρήνα;» η Mytria και εγώ ρωτήσαμε.

«Ω ναι,» εξήγησε το νερό, «ένα Ον-Πυρήνας είναι ένα Ον από την Πηγή. Συνειδητοποιούμε ότι εμείς τα Στοιχειώδη αποτελούμε συστατικά της Πηγής, αλλά δεν μπορούμε να θυμηθούμε πως προήρθαμε από την Πηγή. Αναγνωρίσαμε τα στροβιλίζοντα ενεργειακά σχέδια σας και ξέραμε ότι έχετε φτάσει πρόσφατα από την Πηγή.»

Η Mytria και εγώ κοιτάξαμε ο ένας τον άλλο με έκπληξη. Τι είναι αυτό που είχαμε βιώσει; Είχαμε βιώσει στην πραγματικότητα μια σύνδεση με την Πηγή; Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία απάντηση, καθώς το Στοιχειώδες Νερό μας ζητούσε να βγούμε έξω και να δημιουργήσουμε μια Μήτρα για τα Στοιχειώδη της Γης, της Φωτιάς και του Αέρα.

«Περιμέναμε Όντα όπως εσείς», είπε το Στοιχειώδες Νερό. «Έχουμε ήδη αποσταλεί για να βοηθήσουμε με τη δημιουργία μιας νέας πραγματικότητας. Αισθανόμαστε μεγάλη τιμή να έχουμε επιλεγεί για να εργαστούμε σε συνεργασία με τα Όντα του Πυρήνα για να δημιουργήσουμε έναν Νέο Κόσμο ».


ΚΑΝΑΛΙ ΕΠΑΦΗΣ: Suzanne Lie