ΤΟ ΑΠΟΚΡΥΦΟΝ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝH

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

   Η Βιβλιοθήκη Nag Hammadi, έχει τη συλλογή δεκατριών αρχαίων βιβλίων (που ονομάζονται "κώδικες") που περιέχουν πάνω από πενήντα κείμενα, τα οποία ανακαλύφθηκαν στην Άνω Αίγυπτο το 1945 από έναν χωρικό σε μια σπηλιά μέσα σε σφραγισμένους πήλινους αμφορείς. Η όλη διαδρομή των βιβλίων από τα χέρια του στη μαύρη αγορά και τελικά στην Αιγυπτιακή κυβέρνηση θα μπορούσε να γίνει ενδιαφέρουσα κινηματογραφική παραγωγή λόγω της πλοκής της.

    Αυτή η εξαιρετικά σημαντική ανακάλυψη περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό πρωτογενών «Ευαγγελιών των Γνωστικών» - κείμενα που κάποτε πίστευαν ότι έχουν καταστραφεί εντελώς κατά τον παλαιοχριστιανικό αγώνα για να οριστεί η "ορθοδοξία" - γραφές όπως το Ευαγγέλιο του Θωμά, το Ευαγγέλιο του Φιλίππου, το Ευαγγέλιο της Αληθείας, το Απόκρυφο του Ιακώβου, η Αποκάλυψη του Παύλου, η Αποκάλυψη του Πέτρου κ.α.

 Η ανακάλυψη και η μετάφραση της βιβλιοθήκης Nag Hammadi, που αρχικά ολοκληρώθηκε στη δεκαετία του 1970, έδωσε ώθηση σε μια σημαντική επαναξιολόγηση της πρώιμης χριστιανικής ιστορίας και της φύσης του Γνωστικισμού.

   Στο παρακάτω Απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ιωάννη -το οποίο μεταφράστηκε στα Αγγλικά από τον Dr. Wisse- γίνονται λεπτομερείς αναφορές για την αρχική δημιουργία του Κόσμου, την Πρωτογενή Ανωμαλία μέσω των "Αρχόντων", τους πρώτους Ανθρώπους και άλλα πολύ ιδιαίτερα συνταρακτικά στοιχεία.

Μέσα από τα παρακάτω λόγια του Σωτήρα προς τον Ιωάννη οι σύγχρονοι πνευματικοί αναζητητές θα αναγνωρίσουν πολλές αλήθειες που ήδη γνωρίζουν.

Όταν ολοκληρώσετε την ανάγνωση θα καταλάβετε για ποιούς λόγους αυτά τα κείμενα δε διδάσκονται στις Θεολογικές Σχολές και φυσικά δεν ψάλλονται στις χριστιανικές εκκλησίες.

ΤΟ ΑΠΟΚΡΥΦΟΝ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝH

   Η διδασκαλία του Σωτήρα, και η αποκάλυψη των μυστηρίων και των πραγμάτων που κρύβονται στη σιωπή, ακόμη και αυτά τα πράγματα που δίδαξε τον Ιωάννη, τον μαθητή του.

   Και αυτό συνέβη μια μέρα, όταν ο Ιωάννης, ο αδελφός του Ιάκωβου - οι οποίοι είναι οι γιοι του Ζεβεδαίου – είχε καταλήξει στο ναό, όπου ένας Φαρισαίος που ονομάζεται Αριμάνιους [Arimanius] τον πλησίασε και του είπε: «Πού είναι ο Διδασκαλός σου, τον οποίον ακολουθούσες;» Και (ο Ιωάννης) είπε προς αυτόν: « Έχει πάει στον τόπο από τον οποίο προήρθε.» Ο Φαρισαίος είπε: « Με εξαπάτηση έκανε αυτό ο Ναζωραίος σας. Σας εξαπάτησε, και γέμισε τα αυτιά σας με ψέματα, έκλεισε τις καρδιές σας (και) σας απέστρεψε από τις παραδόσεις των πατέρων σας.»

   Όταν εγώ ο Ιωάννης άκουσα αυτά τα πράγματα στράφηκα μακριά από το ναό σε ένα μέρος έρημο. Και θρηνούσα σε μεγάλο βαθμό μέσα στην καρδιά μου, λέγοντας: «Πώς, λοιπόν, ήταν ο Σωτήρας που ορίστηκε, και γιατί στάλθηκε στον κόσμο από τον Πατέρα του, και ποιός είναι ο Πατέρας του ο οποίος τον έστειλε, και τι είδους είναι ο Αιώνας (Αeon) στον οποίο θα πάμε; Για τι εννοούσε όταν μας είπε ο ίδιος, "Αυτός ο Αιώνας στον οποίο θα πάτε είναι το είδος του άφθαρτου Aιώνα", αλλά δεν μας δίδαξε σχετικά με τον τελευταίο, τι είδους είναι.»

   Ευθύς, ενώ σκεπτόμουν αυτά τα πράγματα, ιδού, οι ουρανοί άνοιξαν και το σύνολο της δημιουργίας που είναι κάτω από τον ουρανό έλαμπε, και ο κόσμος σείστηκε. Φοβήθηκα, και ιδού είδα στο φως έναν νεανία που στεκόταν δίπλα μου. Ενώ τον κοίταξα, έγινε σαν γέρος. Και αυτός άλλαξε την ομοιότητά του (και πάλι), για να γίνει σαν υπηρέτης. Δεν υπήρχε ένα πλήθος πριν από μένα, αλλά υπήρχε μια ομοιότητα με πολλαπλές μορφές εντός του φωτός, και οι ομοιότητες εμφανίστηκαν η μια μέσα από τις άλλες, και η ομοιότητα είχε τρεις μορφές.

   Μου είπε: «Ιωάννη, Ιωάννη, γιατί έχεις αμφιβολία, ή γιατί φοβάσαι; Δεν είσαι εξοικειωμένος με αυτή την εικόνα; Αυτή είναι, μην είσαι δειλός! Εγώ είμαι αυτός που είναι μαζί σου πάντα. Είμαι ο Πατέρας, είμαι η Μητέρα, είμαι ο Υιός. Εγώ είμαι το αμόλυντο και άφθαρτο Ένα. Τώρα έχω έρθει για να σε διδάξω τι είναι, τι ήταν και τι θα είναι αυτό που θα έρθει να περάσει, ώστε να μπορείς να γνωρίζεις τα πράγματα που δεν αποκαλύπτονται και εκείνα τα οποία είναι αποκαλυπτόμενα, και να σε διδάξω σχετικά με την ακλόνητη φυλή του τέλειου Ανθρώπου. Τώρα, ως εκ τούτου, σήκωσε το πρόσωπό σου, ώστε να μπορείς να λαμβάνεις τα πράγματα που θα σε διδάξω σήμερα, και μπορείς να τα πεις στα συναδελφικά σου πνεύματα που είναι από την ακλόνητη φυλή του τέλειου Ανθρώπου.»

   Και ζήτησα να τα ξέρω, και μου είπε:

«Η Μονάδα είναι μια μοναρχία με τίποτα πάνω από Αυτή. Είναι Αυτός που υπάρχει ως Θεός και Πατέρας των Πάντων, ο αόρατος Εκείνος που είναι πάνω απ 'όλα, Ο οποίος υφίσταται ως αφθαρσία, Ο οποίος είναι σε αγνό φως, το οποίο δεν μπορεί να κοιτάξει το μάτι.

   "Αυτός είναι το αόρατο Πνεύμα, Τον οποίο δεν είναι σωστό να Τον σκέφτεσαι σαν θεό, ή κάτι παρόμοιο. Γιατί είναι περισσότερο από έναν θεό, δεδομένου ότι δεν υπάρχει τίποτα πάνω από Αυτόν, καθώς κανείς δεν διαφεντεύει πάνω Του. Γιατί δεν υπάρχει σε κάτι κατώτερο από Αυτόν, αφού τα πάντα υπάρχουν σε Αυτόν. Διότι είναι Αυτός που καθορίζει τον Εαυτό Του.

   "Αυτός είναι Παντοτινός, αφού δεν χρειάζεται τίποτα. Διότι Αυτός είναι η συνολική τελειότητα. Δεν Του λείπει τίποτα, που θα μπορούσε να συμπληρωθεί από αυτό, μάλλον Αυτός είναι πάντα εντελώς τέλειος στο Φως. Αυτός είναι Απεριόριστος, δεδομένου ότι δεν υπάρχει κανείς πριν από Αυτόν για να θέσει όρια σε Αυτόν. Αυτός είναι Ανεξερεύνητος, δεδομένου ότι δεν υπάρχει κανένας πριν από Αυτόν για να τον εξετάσει. Αυτός είναι Ανυπολόγιστος, αφού δεν υπήρχε κανείς πριν από Αυτόν για να τον μετρήσει. Είναι Αόρατος, αφού κανείς δεν Τον είδε. Αυτός είναι Αιώνιος, αφού υπάρχει αιώνια. Αυτός είναι Αφατος, αφού κανείς δεν ήταν σε θέση να Τον κατανοήσει ώστε να μιλήσει για Αυτόν. Είναι Ακατανόμαστος, δεδομένου ότι δεν υπάρχει κανένας πριν από Αυτόν για να του δώσει ένα όνομα.

   "Αυτός είναι Ανυπολόγιστο Φως, το οποίο είναι αγνό, άγιο (και) άψογο. Είναι άφατος, υπάρχοντας τέλεια σε αφθαρσία. Δεν είναι σε τελειότητα, ούτε στη μακαριότητα, ούτε στη θεότητα, αλλά είναι πολύ Ανώτερος.

"Δεν είναι φυσικός, ούτε είναι άυλος. Αυτός δεν είναι ούτε μεγάλος ούτε είναι μικρός. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να πούμε, «Τι είναι η ποσότητα Του;» ή «Τι είναι η ποιότητα Του;», γιατί κανείς δεν μπορεί να Τον γνωρίζει. Δεν είναι κάποιος μεταξύ των (άλλων) όντων, παρά Αυτός είναι κατά πολύ ανώτερος. Δεν είναι (απλά) ανώτερος, αλλά η ουσία Του δεν συμμετέχει στις Αιώνες, ούτε στο χρόνο. Διότι αυτός που μετέχει σε έναν Αιώνα είχε προετοιμαστεί εκ των προτέρων. Ο χρόνος δεν κατανέμεται σε Αυτόν, αφού δεν λαμβάνει τίποτα από τον άλλο, που ελήφθη ως δάνειο. Διότι αυτός που προηγείται κάποιου δεν στερείται, όπου μπορεί να λάβει από αυτόν. Γιατί μάλλον, είναι ο τελευταίος που μοιάζει να βρίσκεται με προσμονή σε αυτόν υπό το φως του.

  "Γιατί η τελειότητα είναι μαγευτική. Είναι καθαρός, ανυπολόγιστος νους. Είναι ένας Αιώνας, δίνοντας αιώνα. Είναι η Ζωή, δίνοντας ζωή. Είναι μια Μακαριότητα, δίνοντας μακαριότητα. Είναι η Γνώση, δίνοντας γνώση. Αυτός είναι η Καλοσύνη, δίνοντας καλοσύνη. Αυτός είναι το Έλεος και η Λύτρωση, δίνοντας έλεος. Είναι η Χάρη, δίνοντας χάρη, όχι επειδή Ο ίδιος τη διαθέτει, αλλά επειδή δίνει το ανυπολόγιστο, ακατανόητο Φως.

  "Πώς μπορώ να σου μιλήσω για Αυτόν; Ο Αιώνας Του είναι άφθαρτος, σε κατάσταση ηρεμίας και υφίσταται στη σιωπή, αναπαύεται (και) είναι πριν από όλα. Διότι Αυτός είναι η κεφαλή όλων των Αιώνων, και είναι Αυτός που τους δίνει δύναμη στην καλοσύνη Του. Γιατί δε γνωρίζουμε τα άρρητα πράγματα, και δεν καταλαβαίνουμε τι είναι ανυπολόγιστο, εκτός από Αυτόν που ήλθε εμπρός από Αυτόν, ήτοι (από) τον Πατέρα. Γιατί είναι Αυτός που το είπε μόνο σε εμάς. Διότι είναι Αυτός που κοιτάζει τον εαυτό Του υπό το φως Του που τον περιβάλλει, δηλαδή την Πηγή του ύδατος της ζωής. Και είναι Αυτός που δίνει σε όλους τους Αιώνες και με κάθε τρόπο, (και) ο οποίος ατενίζει την εικόνα Του, που βλέπει στην Πηγή του Πνεύματος. Είναι Αυτός που βάζει την επιθυμία στο υγρό φως Του, η οποία είναι στην Πηγή του αγνού υγρού Φωτός που Τον περιβάλλει.

  "Και η σκέψη Του πραγματοποίησε ένα έργο και Αυτή ήρθε στο προσκήνιο, δηλαδή Αυτή που είχε εμφανιστεί μπροστά σε Αυτόν στην λάμψη του φωτός Του. Αυτή είναι η Πρώτη Δύναμη, που ήταν πριν από όλους αυτούς (και) οι οποίοι προήλθαν από το μυαλό Του, Αυτή είναι η προνοητικότητα του Όλου - το φως Της λάμπει σαν το φως Του – η τέλεια δύναμη η οποία είναι η εικόνα του αόρατου, το παρθενικό Πνεύμα που είναι τέλειο. Η πρώτη δύναμη, η δόξα της Βαρβηλώ [Barbelo], η τέλεια δόξα στους Αιώνες, η δόξα της αποκάλυψης, (Αυτή) δόξασε το παρθενικό Πνεύμα και ήταν Εκείνη που Τον επαίνεσε, γιατί χάρη σε Αυτόν είχε έρθει στο προσκήνιο. Αυτή είναι η πρώτη σκέψη, η εικόνα Του, έγινε η μήτρα των πάντων, γι 'αυτό είναι Αυτή που είναι πριν από όλους αυτούς, η Μητέρα-Πατέρας, ο πρώτος Άνθρωπος, το Άγιο Πνεύμα, το τρις-αρσενικό, το τρις-ισχυρό, ο τρεις φορές ονομαζόμενος ανδρόγυνος, και ο παντοτινός Aιώνας μεταξύ των αοράτων, και η Πρώτη που ήλθε εμπρός.

"Εκείνη ζήτησε από Το αόρατο, Παρθενικό Πνεύμα - αυτή είναι η Βαρβηλώ - να Της δώσει Πρόγνωση. Και το Πνεύμα συναίνεσε. Και όταν είχε συναινέσει, η εκ των προτέρων γνώση ήρθε εμπρός, και στάθηκε δίπλα στην Προνοητικότητα, που προέρχεται από τη σκέψη του αόρατου, παρθενικού Πνεύματος. Δόξασε Αυτόν και την τέλεια εξουσία Του, η Βαρβηλώ, γιατί ήταν για χάρη Της το ότι είχε έρθει σε ύπαρξη.

"Και ζήτησε και πάλι να Της χορηγηθεί η Αφθαρσία Της, και Αυτός συναίνεσε. Όταν είχε συναινέσει, η Αφθαρσία ήρθε εμπρός, και διαμορφώθηκε από τη σκέψη και την πρόγνωση. Αυτή δόξασε το αόρατο Ένα και τη Βαρβηλώ, όπου για χάρη των οποίων είχε τεθεί σε ύπαρξη.

 "Και η Βαρβηλώ ζήτησε να Της χορηγηθεί η Αιώνια Ζωή. Και το αόρατο Πνεύμα συναίνεσε. Και όταν είχε συναινέσει, η Αιώνια Ζωή ήρθε εμπρός, και παρευρέθηκαν και δόξασαν το αόρατο Πνεύμα και τη Βαρβηλώ, για χάρη των οποίων είχαν τεθεί σε ύπαρξη.

   "Και αυτή ζήτησε εκ νέου να Της χορηγηθεί η Αλήθεια. Και το αόρατο Πνεύμα συναίνεσε. Και όταν είχε συναινέσει, η Αλήθεια ήρθε εμπρός, και παρευρέθηκαν και δόξασαν το αόρατο, εξαιρετικό Πνεύμα και τη Βαρβηλώ, για χάρη των οποίων είχαν τεθεί σε ύπαρξη.

   "Αυτή είναι η πεντάδα των Αιώνων από τον Πατέρα, η οποία είναι ο Πρώτος Άνθρωπος -η εικόνα του αόρατου Πνεύματος- είναι η σύνεση, η οποία είναι η Βαρβηλώ, και η Σκέψη, και η Πρόγνωση και η Αφθαρσία, και η Αιώνια Ζωή, και η Αλήθεια. Αυτή είναι η ανδρόγυνη πεντάδα των Αιώνων, η οποία είναι η δεκάδα των Αιώνων, η οποία είναι ο Πατέρας.

   "Και κοίταξε τη Βαρβηλώ με το αγνό φως που περιβάλλει το αόρατο Πνεύμα, και (με) τη σπίθα Του, και Αυτή συνέλαβε από Αυτόν. Ο ίδιος γέννησε μια σπίθα φωτός με ένα Φως που μοιάζει με μακαριότητα.

"Αλλά αυτό δεν είναι ίσο με το μεγαλείο Του. Αυτό ήταν ένα μονογενές παιδί του Πατέρα-Μητέρα, που είχε έρθει εμπρός, είναι ο μόνος απόγονος, ο μονογενής του Πατέρα, το Αγνό Φως.

"Και το αόρατο, παρθενικό Πνεύμα χάρηκε από το Φως που ήρθε εμπρός, αυτό που ήρθε εμπρός για πρώτη φορά από την πρώτη δύναμη της προνοητικότητας Του, η οποία είναι η Βαρβηλώ. Και Αυτός το έχρισε με την καλοσύνη Του, μέχρι που έγινε τέλειο, χωρίς να του λείπει καμία καλοσύνη, επειδή είχε χριστεί με το καλοσύνη του αόρατου Πνεύματος. Και συμμετείχε καθώς Ο ίδιος χύθηκε πάνω του. Και αμέσως όταν έλαβε από το Πνεύμα, δόξασε το Άγιο Πνεύμα και την τέλεια Προνοητικότητα, για χάρη των οποίων είχε έρθει στο προσκήνιο.

"Και ζήτησε να του δώσει ένα συνεργάτη, ο οποίος είναι ο Νους, και Αυτός συναίνεσε ευχαρίστως. Και όταν το αόρατο Πνεύμα είχε συναινέσει, ο Νους ήρθε εμπρός, και συμμετείχε με το Χριστό, δοξάζοντας αυτόν και τη Βαρβηλώ. Και όλα αυτά τέθηκαν σε ύπαρξη σιωπηλά.

"Και ο Νους ήθελε να εκτελέσει μια πράξη μέσα από το λόγο του αόρατου Πνεύματος. Και η Θέλησή του έγινε πράξη και εμφανίστηκε με τον Νου, και το Φως το δόξασε. Και ο λόγος ακολούθησε τη Θέληση. Γιατί εξαιτίας τού λόγου, ο Χριστός η Θεία Aυτογέννηση δημιούργησε τα πάντα. Και η Αιώνια Ζωή <και> η Θέλησή Του και ο Νους και η Πρόγνωση συμμετείχαν και δόξασαν το αόρατο Πνεύμα και τη Βαρβηλώ, για χάρη των οποίων είχαν τεθεί σε ύπαρξη.

 "Και το Άγιο Πνεύμα ολοκλήρωσε τη Θεία Aυτογέννηση, τον Υιό Του, μαζί με τη Βαρβηλώ, όπου μπορεί να συμμετέχει με το ισχυρό και αόρατο, παρθενικό Πνεύμα ως Θεία Aυτογέννηση, το Χριστό τον οποίο τίμησε με μια πανίσχυρη φωνή. Αυτός προήλθε μέσα από την Προνοητικότητα. Και το αόρατο, παρθενικό Πνεύμα τοποθέτησε τη Θεία Aυτογέννηση της Αλήθειας πάνω από Όλα. Και Αυτός υπέβαλε σε αυτόν κάθε αρχή, και την Αλήθεια η οποία είναι εντός αυτού, ότι ο ίδιος μπορεί να γνωρίζει το Όλο, ο οποίος είχε κληθεί με ένα όνομα που εξυψώνεται πάνω από κάθε όνομα. Γιατί αυτό το όνομα θα αναφέρεται σε εκείνους που είναι άξιοι αυτού.

 "Γιατί από το Φως, που είναι ο Χριστός, και την αφθαρσία, μέσα από την δωρεά του Αγίου Πνεύματος τα τέσσερα φώτα (εμφανίστηκαν) από τη Θεία Aυτογέννηση. Αυτός ανέμενε ότι θα μπορούσαν να συμμετέχουν μαζί του. Και τα τρία (είναι) η Βούληση, η Σκέψη, και η Ζωή. Και οι τέσσερις δυνάμεις (είναι) η Κατανόηση, η Χάρη, η Αντίληψη και η Σύνεση. Και η Χάρη ανήκει στο Φωτεινό-Αιώνα Αρμοζέλ [Armozel], ο οποίος είναι ο πρώτος Άγγελος. Και υπάρχουν τρεις άλλοι Αιώνες με αυτόν τον Αιώνα: η Χάρη, η Αλήθεια, και η Μορφή. Και το δεύτερο φως (είναι) ο Οριέλ [Oriel], ο οποίος είχε τοποθετηθεί πάνω από το δεύτερο Αιώνα. Και υπάρχουν άλλοι τρεις Αιώνες μαζί του: η Σύλληψη, η Αντίληψη και η Μνήμη. Και το τρίτο φως είναι ο Δαβεηθάι [Daveithai], ο οποίος είχε τοποθετηθεί πάνω από τον τρίτο Αιώνα.

"Και υπάρχουν άλλοι τρεις Αιώνες μαζί του: η Κατανόηση, η Αγάπη, και η Ιδέα. Και ο τέταρτος Αιώνας είχε τοποθετηθεί πάνω από το τέταρτο φως ο Ελελέθ [Eleleth]. Και υπάρχουν άλλοι τρεις Αιώνες μαζί του: η Τελειότητα, η Ειρήνη, και η Σοφία [wisdom]. Αυτά είναι τα τέσσερα φώτα που συμμετείχαν με τη Θεία Aυτογέννηση, (και) αυτοί είναι οι Δώδεκα Αιώνες που συμμετέχουν με τον Υιό του ισχυρού Ενός, την Aυτογέννηση, το Χριστό, μέσα από τη θέληση και το δώρο του αόρατου Πνεύματος. Και οι Δώδεκα Αιώνες ανήκουν στον Υιό της Aυτογέννησης. Και όλα τα πράγματα ιδρύθηκαν με τη θέληση του Αγίου Πνεύματος μέσω της Αυτογέννησης.

"Και από την πρόγνωση του τέλειου νου, μέσα από την αποκάλυψη της θέλησης του αόρατου Πνεύματος και τη βούληση της Aυτογέννησης, ο τέλειος Άνθρωπος (εμφανίστηκε), η πρώτη αποκάλυψη, και η αλήθεια. Είναι αυτός τον οποίο το παρθενικό Πνεύμα ονόμασε Παΐγηρα-Αδάμαντα [Pigera-Adamas], και τον έβαλε πάνω από τον πρώτο Αιώνα με τον Πανίσχυρο Ένα, την Aυτογέννηση, το Χριστό, με το πρώτο φως τον Αρμοζέλ και με αυτόν είναι οι εξουσίες του. Και ο αόρατος Ένας του έδωσε μια πνευματική, ανίκητη δύναμη. Και αυτός μίλησε και δόξασε και επαίνεσε το αόρατο Πνεύμα, λέγοντας: «Εξ αιτίας Σου όλα έχουν τεθεί σε ύπαρξη και όλα θα επιστρέψουν σε Σένα. Θα επαινώ και θα δοξάζω Εσένα και την Aυτογέννηση και τους Αιώνες, τους τρεις: Τον Πατέρα, Τη Μητέρα και Τον Υιό, την τέλεια δύναμη ».

"Και έβαλε τον γιο του Σεθ [Seth] πάνω από το δεύτερο Αιώνα με την παρουσία του δεύτερου φωτός Οριέλ. Και εντός του τρίτου Αιώνα ο σπόρος του Σεθ τοποθετήθηκε πάνω από το τρίτο φως τον Δαβεηθάι. Και οι ψυχές των Αγίων τοποθετήθηκαν (εκεί). Και στον τέταρτο Αιώνα οι ψυχές είχαν τοποθετηθεί από αυτούς που δεν γνωρίζουν το Πλήρωμα [Pleroma] και οι οποίοι δεν μετανοήσαν αμέσως, αλλά οι οποίοι επέμειναν για ένα διάστημα και μετανόησαν μετά, είναι το τέταρτο φως Eλελέθ. Αυτά είναι τα πλάσματα που δοξάζουν το αόρατο Πνεύμα.

"Και η Σοφία [Sophia] της Επίνοιας [Epinoia], όντως ένας Αιώνας, συνέλαβε μια σκέψη από τον εαυτό Της και τη σύλληψη του αόρατου Πνεύματος και πρόγνωσης. Ήθελε να φέρει στο προσκήνιο μια ομοιότητα από τον εαυτό Της, χωρίς τη συγκατάθεση του Πνεύματος, - δεν την είχε εγκρίνει - και χωρίς το σύντροφό Της, και χωρίς τη θεώρηση από Αυτόν. Και ενώ το πρόσωπο της αρρενωπότητας Της δεν το είχε εγκρίνει, και δεν είχε συμφωνήσει μαζί Της, και δεν το είχε σκεφτεί, χωρίς τη συγκατάθεση του Πνεύματος και της γνώσης της συμφωνίας Της, (παρ’όλα αυτά) εγέννησε. Και εξ αιτίας της ανίκητης δύναμης που είναι σε αυτήν, η σκέψη Της δεν παρέμεινε αδρανής, και κάτι βγήκε από μέσα Της το οποίο ήταν ατελές και διαφορετικό από την εμφάνισή Της, γιατί είχε δημιουργηθεί χωρίς το σύντροφο Της. Και ήταν ανόμοιο με την ομοιότητα της Μητέρας του, γιατί έχει μια άλλη μορφή.

"Και όταν είδε (τις συνέπειες) της επιθυμίας Της, αυτό μετατράπηκε σε μια μορφή ενός φιδιού με πρόσωπο που έμοιαζε με λέοντα.

Και τα μάτια του ήταν σαν φλόγες που άστραφταν και αναβόσβηναν. Εκείνη το πέταξε μακριά από Αυτήν, εκτός αυτού του χώρου, όπου κανένας από τους Αθανάτους δε θα μπορούσε να το δει, γιατί είχε δημιουργήσει μέσα στην άγνοια. Και Αυτή το περιέβαλε με ένα φωτεινό σύννεφο, και τοποθέτησε ένα θρόνο στη μέση του σύννεφου που κανείς δεν μπορεί να το δει εκτός από το Άγιο Πνεύμα, που ονομάζεται η Μητέρα των Ζώντων. Και κάλεσε το όνομά του Γιαλταμπαώθ [Yaltabaoth].

"Αυτός είναι ο πρώτος Άρχοντας [Αrchon] ο οποίος πήρε μια μεγάλη δύναμη από τη Μητέρα του. Και ο ίδιος απομακρύνθηκε από Αυτήν και απομακρύνθηκε από τα μέρη στα οποία γεννήθηκε. Έγινε ισχυρός και δημιούργησε για τον εαυτό του άλλους Αιώνες με μια φλόγα της λαμπερής φωτιάς που (ακόμη) υπάρχει τώρα. Και ένωσε με την αλαζονεία του η οποία είναι σε αυτόν και γέννησε Εξουσίες για τον εαυτό του. Το όνομα του πρώτου είναι Αθώθ [Athoth], τον οποίο οι γενιές αποκάλεσαν το Θεριστή. Ο δεύτερος είναι ο Άρμας [Αrmas], ο οποίος είναι το μάτι του φθόνου. Ο τρίτος είναι ο Καλίλα- Ούμπρι [Kalila-Oumbri]. Ο τέταρτος είναι ο Γιάβελ [Yabel]. Ο πέμπτος είναι ο Αδοναίος [Adonaio], ο οποίος καλείται Σαβαώθ. Ο έκτος είναι ο Κάιν [Cain], τον οποίο οι γενιές των ανθρώπων αποκάλεσαν ήλιο. Ο έβδομος είναι ο Άβελ [Abel]. Ο όγδοος είναι ο Αβρισένε [Abrisene]. Ο ένατος είναι ο Γιόβελ [Yobel]. Ο δέκατος είναι ο Αρμουπιήλ [Armoupieel]. Ο ενδέκατος είναι Μελσέιρ- Αδονέιν [Melceir-Adonein]. Ο δωδέκατος είναι Μπέλιας [Belias], είναι αυτός που είναι πάνω από το βάθος του Άδη [Hades]. Και έβαλε επτά βασιλείς – κάθε ένας που αντιστοιχεί στα στερεώματα του ουρανού – πάνω από τους επτά ουρανούς, και πέντε πάνω από το βάθος της αβύσσου, ώστε να μπορούν να βασιλεύουν. Και μοιράστηκε τη φωτιά που είχε μαζί τους, αλλά δεν έφερε στο προσκήνιο τη δύναμη του φωτός που είχε πάρει από τη Μητέρα του, γιατί είναι ανίδεο σκότος.

"Και όταν το φως είχε αναμειχθεί με το σκότος, προκάλεσε το σκότος να λάμψει. Και όταν το σκότος είχε αναμειχθεί με το φως, σκοτείνιασε το φως και έγινε ούτε φως ούτε σκότος, αλλά έγινε αμυδρό.

"Τώρα ο Άρχοντας που είναι αδύναμος έχει τρία ονόματα. Το πρώτο όνομα είναι Γιαλταμπαώθ [Yaltabaoth], το δεύτερο είναι Σάκλας [Saklas], και το τρίτο είναι Σαμαέλ [Samael]. Και αυτός είναι ασεβής μέσα στην αλαζονεία του, η οποία είναι σ 'αυτόν. Γιατί είπε: «Εγώ είμαι ο Θεός και δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός δίπλα μου», γιατί αγνοεί τη δύναμή Του, τον τόπο από τον οποίο προήρθε.

"Και οι Άρχοντες δημιούργησαν επτά Εξουσίες για τον εαυτό τους και οι Εξουσίες δημιούργησαν για τον εαυτό τους έξι Αγγέλους, για κάθε μία, έως ότου έγιναν 365 Άγγελοι. Και αυτά είναι τα σώματα που ανήκουν στα ονόματα: ο πρώτος είναι ο Αθώθ [Athoth], που έχει το πρόσωπο ενός προβάτου, ο δεύτερος είναι ο Ελοαίος [Eloaio], έχει το πρόσωπο ενός γαϊδουριού, ο τρίτος είναι ο Ασταφαίος [Astaphaios], έχει το πρόσωπο μιας ύαινας, ο τέταρτος είναι ο Γιάο [Yao], έχει το πρόσωπο ενός φιδιού με επτά κεφάλια, ο πέμπτος είναι ο Σαβαώθ [Sabaoth], έχει το πρόσωπο ενός δράκου, ο έκτος είναι Αδονίν [Adonin], είχε το πρόσωπο ενός πιθήκου, έβδομος είναι ο Σαμπέντε [Sabbede], έχει ένα πρόσωπο λαμπρής φωτιάς. Αυτή είναι η Επτάδα της Εβδομάδας.

"Αλλά ο Γιαλταμπαώθ είχε ένα πλήθος από πρόσωπα, πάνω από όλους αυτούς, έτσι ώστε να μπορεί να θέτει ένα πρόσωπο μπροστά σε όλους αυτούς, σύμφωνα με την επιθυμία του, όταν αυτός είναι στη μέση των Σεραφείμ [seraphs]. Μοιράστηκε τη φωτιά που είχε μαζί τους, κι ως εκ τούτου, έγινε Άρχοντας πάνω τους. Λόγω της δύναμης της δόξας που κατείχε από το φως της Μητέρας του, ο ίδιος αποκάλεσε τον εαυτό του Θεό. Και αυτός δεν υπάκουσε στον τόπο από τον οποίο προήρθε. Και ένωσε τις Επτά Εξουσίες στη σκέψη του με τις Εξουσίες που ήταν μαζί του. Και όταν αυτός μίλησε συνέβη. Και κατονόμασε την κάθε Εξουσία ξεκινώντας με την υψηλότερη: η πρώτη είναι η καλοσύνη με την πρώτη αρχή, Αθώθ [Athoth], η δεύτερη είναι η πρόγνωση με τη δεύτερη αρχή,  Ελοαίο [Eloaio], και η τρίτη είναι η θεότητα με την Τρίτη αρχή, Ασταφαίο [Astaphaio], η τέταρτη είναι η αρχοντιά με την τέταρτη αρχή, Γιάο [Yao], η πέμπτη είναι το βασίλειο με την Πέμπτη αρχή, Σαβαώθ [Sabaoth], η έκτη είναι ο φθόνος με την έκτη αρχή, Αδονέιν [Adonein] η έβδομη είναι η κατανόηση με την έβδομη αρχή, Σαμπάτεον [Sabbateon]. Και αυτά έχουν στερέωμα που αντιστοιχεί σε κάθε Aιώνα-Ουρανό.

"Τους δόθηκαν ονόματα σύμφωνα με τη δόξα που ανήκει στον Ουρανό για την καταστροφή των Εξουσιών. Και στα ονόματα που δόθηκαν σε αυτούς από τον Εντολέα τους δεν υπήρχε δύναμη. Αλλά το ονόματα που τους δόθηκαν, σύμφωνα με τη δόξα που ανήκει στον Ουρανό σημαίνει γι 'αυτούς καταστροφή και αδυναμία. Έτσι, έχουν δύο ονόματα.

 "Και έχοντας δημιουργήσει [...] τα πάντα, οργάνωσε σύμφωνα με το μοντέλο των πρώτων Αιώνων οι οποίοι είχαν τεθεί σε ύπαρξη, ώστε να μπορεί να τους δημιουργήσει σαν αυτούς τους άφθαρτους. Όχι επειδή είχε δει αυτούς τους άφθαρτους, αλλά η δύναμη εντός του, η οποία είχε πάρει από τη Μητέρα του, παρήγαγε σε αυτόν την ομοιότητα του Κόσμου. Και όταν είδε τη δημιουργία που τον περιβάλλει, και το πλήθος των Αγγέλων γύρω του το οποίο είχε προέρθει από αυτόν, τους είπε: «Είμαι ένας ζηλόφθων Θεός και δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από μένα.» Αλλά με την αναγγελία αυτή ανέφερε στους Αγγέλους που τον παρακολούθησαν ότι υπάρχει ένας άλλος Θεός. Διότι αν δεν υπήρχε άλλος, τότε ποιόν ζήλευε;

"Τότε η Μητέρα άρχισε να κινείται μπρος και πίσω. Απέκτησε επίγνωση της ανεπάρκειας, όταν η φωτεινότητα του φωτός της μειώθηκε. Και έγινε σκοτάδι, επειδή Ο σύζυγος Της δεν είχε συμφωνήσει μαζί Της.»

(Ιωάννης) Και είπα, «Κύριε, τι σημαίνει ότι κινήθηκε παλινδρομικά;» Αλλά χαμογέλασε και είπε, «Μην νομίζεις ότι είναι, όπως είπε ο Μωυσής, "πάνω από τα νερά". Όχι, αλλά όταν είχε δει την πονηρία, η οποία είχε συνέβη, και την κλοπή την οποία ο γιος Της είχε διαπράξει, μετανόησε. Και είχε καταβληθεί από λήθη στο σκοτάδι της άγνοιας και άρχισε να ντρέπεται. Και δεν τόλμησε να επιστρέψει, αλλά κινήθηκε περίπου. Και η μετακίνηση είναι το μπρος και πίσω.

"Και ο αλαζόνας πήρε μια δύναμη από τη Μητέρα του. Γιατί ήταν αδαής, νομίζοντας ότι δεν υπήρχε κανένας άλλος εκτός από τη Μητέρα του και μόνο. Και όταν είδε το πλήθος των Αγγέλων που εκείνος είχε δημιουργήσει, στη συνέχεια, ο ίδιος υψώθηκε από πάνω τους.

"Και όταν η Μητέρα αναγνώρισε ότι το ένδυμα του σκότους ήταν ατελές, τότε ήξερε ότι ο σύντροφος Της δεν είχε συμφωνήσει μαζί Της. Μετανόησε με πολύ θρήνο. Και όλο το Πλήρωμα άκουσε την προσευχή της μετάνοιας Της, και επαίνεσε για λογαριασμό Της το αόρατο, Παρθενικό Πνεύμα. Και αυτό συναίνεσε, και όταν το αόρατο Πνεύμα είχε συναινέσει, το Άγιο Πνεύμα χύθηκε πάνω Της από ολόκληρο το Πλήρωμα τους. Γιατί δεν ήταν σύντροφος Της ο οποίος ήρθε σε Αυτήν, αλλά ήρθε σε Αυτήν μέσα από το Πλήρωμα, ώστε Αυτός θα μπορούσε να διορθώσει την ανεπάρκεια Της. Και Αυτή δεν ελήφθη μέχρι το δικό Της Aιώνα αλλά πάνω από το γιο Της, ώστε να μπορεί να είναι στην Ενάτη έως ότου διορθωθεί η ανεπάρκεια Της.

"Και μια φωνή βγήκε από τον εξυψωμένο Αιώνα-Ουρανό: «Υπάρχει ο Άνθρωπος και ο Υιός του Ανθρώπου » και ο επικεφαλής Άρχοντας Γιαλταμπαώθ, την άκουσε και πίστευε ότι η φωνή είχε έρθει από τη Μητέρα του. Και δεν ήξερε από πού προήλθε. Και Αυτός τους δίδαξε, ο ιερός και τέλειος Πατέρας-Μητέρα, η πλήρης πρόγνωση, την εικόνα του αόρατου ποιός είναι ο Πατέρας του Όλου (και) μέσω ποιού τα πάντα τέθηκαν σε ύπαρξη, τον Πρώτο Άνθρωπο. Γιατί αποκάλυψε την ομοιότητά Του με μια ανθρώπινη μορφή.

"Και όλος ο Αιώνας του επικεφαλής Άρχοντα έτρεμε, και τα θεμέλια της αβύσσου συγκλονίστηκαν. Και από τα νερά τα οποία είναι πάνω από την ύλη, η κάτω πλευρά φωτίστηκε από την εμφάνιση της εικόνας Του η οποία είχε αποκαλυφθεί. Και όταν όλες οι Εξουσίες και ο επικεφαλής Άρχοντας κοίταξαν, είδαν ολόκληρη την περιοχή της κάτω πλευράς η οποία φωτιζόταν. Και μέσα από το φως είδαν τη μορφή της εικόνας στο νερό.

"Και είπε στις Εξουσίες, οι οποίες παρακολουθούσαν τον ίδιο: « Ελάτε, ας δημιουργήσουμε έναν άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα του Θεού και καθ 'ομοίωσιν ημών, ότι η εικόνα του μπορεί να γίνει ένα φως για μας.» Και δημιούργησαν μέσω των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων τους, σε αντιστοιχία με τα χαρακτηριστικά που τους δόθηκαν.

"Και κάθε Εξουσία προμήθευσε ένα χαρακτηριστικό με τη μορφή της εικόνας που είχε δει στη φυσική Του (μορφή). Δημιούργησαν ένα ον κατά την μορφή του πρώτου, τέλειου Ανθρώπου. Και είπαν: «Ας τον αποκαλέσουμε Αδάμ, ότι το όνομά του μπορεί να γίνει μια δύναμη του φωτός για μας.»

"Και οι Εξουσίες άρχισαν: η πρώτη, καλοσύνη, δημιούργησε ένα κόκκαλο-ψυχή, και η δεύτερη, πρόγνωση, δημιούργησε ένα νεύρο-ψυχή η τρίτη, θεότητα, δημιούργησε μια σάρκα-ψυχή, και η τέταρτη, αρχοντιά, δημιούργησε ένα μυελό-ψυχή, η πέμπτη, βασίλειο δημιούργησε μια αίματος-ψυχή, η έκτη, φθόνος, δημιούργησε ένα δέρμα-ψυχή, η έβδομη, κατανόηση, δημιούργησε μια τρίχα-ψυχή. Και το πλήθος των Αγγέλων συμμετείχε με αυτόν και έλαβαν από τις Εξουσίες τις επτά ουσίες της φυσικής (μορφής) προκειμένου να δημιουργήσουν τις αναλογίες των άκρων και τις αναλογίες των γλουτών και την εύρυθμη λειτουργία από κοινού κάθε τμήματος.

"Η πρώτη (Εξουσία) άρχισε να δημιουργεί το κεφάλι. Ο Ετεραφαόπ-Αβρόν [Eteraphaope-Abron] δημιούργησε το κεφάλι του. Ο Μενιγκεστροέθ [Meniggesstroeth] δημιούργησε τον εγκέφαλο. Ο Αστερέχμε [Asterechme] δημιούργησε το δεξί μάτι. Ο Θασπομόχα [Thaspomocha], το αριστερό μάτι. Ο Ιερόνυμος [Yeronumos], το δεξί αυτί. Ο Μπισσούμ [Bissoum], το αριστερό αυτί. Ο Ακιορεήμ [Akioreim], τη μύτη. Ο Μπάνην-Εφρούμ [Banen-Ephroum], τα χείλη. Ο Αμήν [Amen], τα δόντια. Ο Ιβικάν [Ibikan], τους γομφίους. Ο Μπασιλιαδέμ [Basiliademe], τις αμυγδαλές. Ο Ακτσά [Achcha], τη σταφυλή. Ο Αδαβάν [Adaban], το λαιμό. Ο Τσάαμαν [Chaaman], τους σπονδύλους. Ο Ντιαρτσό [Dearcho], το λάρυγγα. Ο Τεβάρ [Tebar], το δεξιό ώμο. [...], τον αριστερό ώμο. Ο Μνιάρκον [Mniarcon], το δεξιό αγκώνα. [...], τον αριστερό αγκώνα. Ο Αβιτρίον [Abitrion], τη δεξιά μασχάλη. Ο Εβανθέν [Evanthen], την αριστερά μασχάλη. Ο Κράις [Krys], το δεξί χέρι. Ο Μπελουάι [Beluai], το αριστερό χέρι. Ο Τρένιου [Treneu], τα δάχτυλα του δεξιού χεριού. Ο Μπαλβέλ [Balbel], τα δάχτυλα του αριστερού χεριού. Ο Κραημάν [Kriman], τα νύχια των χεριών. Ο Αστρόπς [Astrops], το δεξί στήθος. Ο Μπαρρώφ [Barroph], το αριστερό στήθος. Ο Μπαούμ [Baoum], το δεξί ώμο. Ο Αραρίμ [Ararim], τον αριστερό ώμο. Ο Αρετσέ [Areche], την κοιλιά. Ο Φθαβέ [Phthave], τον ομφαλό. Ο Σεναφίμ [Senaphim], το υπογάστριο. Ο Αρατσεθόπι [Arachethopi], τα δεξιά πλευρά. Ο Ζαβέδο [Zabedo], τα αριστερά πλευρά. Ο Μπαριάς [Barias], το δεξί γοφό. Ο Φνούθ [Phnouth], τον αριστερό γοφό. Ο Αβενλεναρτσέη [Abenlenarchei], το μυελό. Ο Χνουμενινορίν [Chnoumeninorin], τα οστά. Ο Γκεσόλε [Gesole], το στομάχι. Ο Αγκρομάουνα [Agromauna], την καρδιά. Ο Μπάνο [Bano], τους πνεύμονες. Ο Σοστραπάλ [Sostrapal], το συκώτι. Ο Ανεσιμάλαρ [Anesimalar], τη σπλήνα. Ο Θοπίθρο [Thopithro], τα έντερα. Ο Μπάιβλο [Biblo], τα νεφρά. Ο Ροέρορ [Roeror], τα νεύρα. Ο Ταφρέο [Taphreo], τη σπονδυλική στήλη του σώματος. Οι Ιπουσπόμπομπα [Ipouspoboba], τις φλέβες. Ο Μπινεβορίν [Bineborin], τις αρτηρίες. Ο Ατοιμενπσεφέη [Atoimenpsephei], τις αναπνοές που βρίσκονται σε όλα τα άκρα. Ο Ενθολλέϊα [Entholleia], όλη τη σάρκα. Ο Μπεδούκ [Bedouk], το δεξιό γλουτό (?). Ο Αραμπεέι [Arabeei], το πέος. Ο Εηλό [Eilo], τους όρχεις.

"Ο Σόρμα [Sorma], τα γεννητικά όργανα. Ο Γκόρμα-Καϊοχλαβάρ  [Gorma-Kaiochlabar], το δεξιό μηρό. Ο Νεβρίθ [Nebrith], τον αριστερό μηρό. Ο Ψερέμ [Pserem], το δεξί νεφρό. Ο Ασάκλας [Asaklas], το αριστερό νεφρό. Ο Ορμαώθ [Ormaoth], το δεξί πόδι. Ο Εμενούν [Emenun], το αριστερό πόδι. Ο Κνύξ [Knyx], τη δεξιά κνήμη. Ο Τουπέλον [Tupelon], την αριστερή κνήμη. Ο Ατσιέλ [Achiel], το δεξί γόνατο. Ο Φνενέ [Phnene], το αριστερό γόνατο. Ο Φιουθρόμ [Phiouthrom], το δεξί πόδι. Ο Μποάβελ [Boabel], τα δάχτυλα των ποδιών του. Ο Τρατσούν [Trachoun], το αριστερό πόδι. Ο Φίκνα [Phikna], τα δάχτυλα των ποδιών του. Ο Μιαμάι [Miamai], τα νύχια των ποδιών. Ο Λαμπερνίουμ [Labernioum], [...].

"Και εκείνοι που είχαν διοριστεί πάνω από όλους αυτούς είναι: Ο Ζαθώθ [Zathoth], ο Άρμας [Armas], ο Καλίλα [Kalila], ο Τζαβέλ [Jabel], (Σαβαώθ, Κάιν, Άβελ). Και εκείνοι που είναι ιδιαίτερα δραστήριοι στα άκρα (είναι) η κεφαλή Διολιμοδράζα [Diolimodraza], ο λαιμός Γιάμμιαξ [Yammeax], ο δεξιός ώμος Γιακουίβ [Yakouib], ο αριστερός ώμος Βέρτον [Verton], το δεξί χέρι Ουντίντι [Oudidi], το αριστερό χέρι Αρβάο [Arbao], τα δάχτυλα του δεξιού χεριού Λάμπνο [Lampno], τα δάχτυλα του αριστερού χεριού Ληηκαφάρ [Leekaphar], το δεξί μαστό Μπαρβάρ [Barbar], τον αριστερό μαστό Ιμαέ [Imae], το στήθος Πισανδριάπτης [Pisandriaptes], την άρθρωση του δεξιού ώμου Κοάντε [Koade], την άρθρωση του αριστερού ώμου Οδεόρ {Odeor], τα δεξιά πλευρά Ασφιξίξ [Asphixix], τα αριστερά πλευρά Συνογκτσούτα [Synogchouta], την κοιλιά Αρούφ [Arouph], τη μήτρα Σαβάλο [Sabalo], το δεξί μηρό Τσαρτσάβ  [Charcharb] , τον αριστερό μηρό Τσθαόν [Chthaon], όλα τα γεννητικά όργανα Μπαθινώθ [Bathinoth], το δεξί πόδι Τσούξ [Choux], το αριστερό πόδι Τσάρτσα [Charcha], τη δεξιά κνήμη Αροήρ [Aroer], την αριστερή κνήμη Τοετσθά [Toechtha], το δεξί γόνατο Aόλ [Aol], το αριστερό γόνατο Τσαρανέρ [Charaner], το δεξί πόδι Μπαστάν [Bastan], τα δάχτυλα των ποδιών του Αρχεντεχθά [Archentechtha], το αριστερό πόδι Μαρεφνούνθ [Marephnounth], τα δάχτυλα των ποδιών του Αβράνα [Abrana].

"Επτά έχουν ισχύ πάνω σε όλους αυτούς: Μιχαέλ [Michael], Ουριέλ [Ouriel], Ασμενέδας [Asmenedas], Σαφασατοέλ [Saphasatoel], Ααρμουριάμ [Aarmouriam], Ριχράμ [Richram], Αμιόρπς [Amiorps]. Και αυτός που είναι υπεύθυνος πάνω στις αισθήσεις (είναι) ο Αρχένδεκτα [Archendekta], και αυτός που είναι υπεύθυνος πάνω στις υποδοχές (είναι) ο Δεηθαρβάθας [Deitharbathas] και αυτός ο οποίος είναι υπεύθυνος έναντι της φαντασίας (είναι) ο Ουμμάα [Oummaa] και αυτός που είναι υπεύθυνος πάνω στη σύνθεση (είναι) ο Ααχιαράμ [Aachiaram], και αυτός που είναι πάνω από όλη την παρόρμηση (είναι) ο Ριαραμνάτσο [Riaramnacho].

"Και η προέλευση των Δαιμόνων που βρίσκονται σε ολόκληρο το σώμα είναι αποφασισμένο να είναι τέσσερις: η ζέστη, το κρύο, η υγρασία, και η ξηρότητα. Και η μητέρα όλων αυτών είναι η ύλη. Και αυτός που βασιλεύει πάνω από τη θερμότητα (είναι) ο Φλοξόφα [Phloxopha] και αυτός που βασιλεύει πάνω από το κρύο είναι ο Οροορόθος [Oroorrothos] και αυτός που βασιλεύει πάνω από ό,τι είναι ξηρό (είναι) ο Εριμάτσο [Erimacho] και αυτός που βασιλεύει πάνω από την υγρασία (είναι) ο Αθούρο [Athuro]. Και η μητέρα όλων αυτών, η Ονορθοχρασάη [Onorthochrasaei], στέκεται στη μέση τους, δεδομένου ότι είναι απεριόριστη, και αυτή αναμιγνύεται με όλους αυτούς. Και αυτή είναι πραγματική ύλη, γιατί τρέφονται από αυτήν.

"Οι τέσσερις επικεφαλής Δαίμονες είναι: ο Εφεμέμφι [Ephememphi], ο οποίος ανήκει στην ευχαρίστηση, ο Γιόκο [Yoko], ο οποίος ανήκει στην επιθυμία, ο Νενεντόφνι [Nenentophni], ο οποίος ανήκει στη θλίψη, ο Μπλαομήν [Blaomen], ο οποίος ανήκει στο φόβο. Και η μητέρα όλων αυτών είναι η Αίσθησις-Ούχ-Έπι-Πτόη [Aesthesis- Ouch -Epi-Ptoe]. Και από τους τέσσερις Δαίμονες πάθη ήρθαν εμπρός. Και από τη θλίψη (ήρθε) η ζήλια, η αγωνία, το πρόβλημα, ο πόνος, η αναλγησία, το άγχος, το πένθος, κ.λπ. Και από την ευχαρίστηση πολύ κακία προκύπτει, και άδεια υπερηφάνεια, και παρόμοια πράγματα. Και από την επιθυμία (έρχεται) ο θυμός, η οργή, και η πίκρα και το πικρό πάθος, και παρόμοια πράγματα. Και από τον φόβο (έρχεται) ο τρόμος, η κολακεία, η αγωνία και η ντροπή. Όλα αυτά μοιάζουν σαν χρήσιμα πράγματα, αν και είναι κακά πράγματα. Αλλά η διορατικότητα στον αληθινό τους (χαρακτήρα) είναι ο Ανάρο [Anaro], ο οποίος είναι ο επικεφαλής της υλικής ψυχής, γιατί ανήκει με τις επτά αισθήσεις, Ουχ-Έπι-Πτόη [Ouch-Epi-Ptoe].

"Αυτός είναι ο αριθμός των Αγγέλων: μαζί είναι 365. Όλοι εργάστηκαν πάνω σε αυτό, άκρο προς άκρο, μέχρι που το φυσικό και το υλικό σώμα ολοκληρώθηκε από αυτούς. Τώρα υπάρχουν άλλοι που είναι κυρίαρχοι πάνω στα υπόλοιπα πάθη τους, τούς οποίους εγώ δε θα στους αναφέρω. Αλλά αν θέλεις να τους γνωρίζεις, είναι γραμμένοι στο βιβλίο του Ζωροάστρη [Zoroaster]. Και όλοι οι Άγγελοι και Δαίμονες εργάστηκαν μέχρι να κατασκευάσουν το φυσικό σώμα. Και το προϊόν τους ήταν εντελώς αδρανές και ακίνητο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

"Και όταν η Μητέρα ήθελε να ανακτήσει τη δύναμη που είχε δοθεί στον επικεφαλής Άρχοντα, προσέφυγε στη Μητέρα-Πατέρα του Όλου, που είναι Ο πιο ελεήμων. (Αυτός) Έστειλε, μέσω ιερού διατάγματος, τα πέντε φώτα κάτω στη θέση των Αγγέλων του επικεφαλής Άρχοντα. Τον ενημέρωσαν ότι θα πρέπει να φέρουν στο προσκήνιο τη δύναμη της Μητέρας. Και είπαν στον Γιαλταμπαώθ : «Φύσηξε στο πρόσωπό του (φυσικού Ανθρώπου) κάτι από το πνεύμα σου και το σώμα του θα σηκωθεί». Και αυτός φύσηξε στο πρόσωπό του το πνεύμα, που είναι η δύναμη της Μητέρας του, δε γνώριζε (για αυτό), γιατί υπάρχει στην άγνοια. Και η δύναμη της Μητέρας του βγήκε από τον Γιαλταμπαώθ στο φυσικό σώμα, το οποίο είχαν διαμορφώσει κατά την εικόνα Εκείνου που υπάρχει από την αρχή. Το σώμα κινήθηκε και δυνάμωσε, και ήταν φωτεινό.

"Και εκείνη τη στιγμή οι υπόλοιπες Εξουσίες, ζήλεψαν, επειδή είχε τεθεί σε ύπαρξη μέσα από όλους αυτούς και είχαν δώσει τις δυνάμεις τους στον Άνθρωπο, και η ευφυΐα του ήταν μεγαλύτερη από εκείνων που τον είχαν φτιάξει, και μεγαλύτερη από εκείνη του επικεφαλής Άρχοντα. Και όταν αναγνώρισαν ότι ήταν φωτεινός, και ότι θα μπορούσε να σκεφτεί καλύτερα από ό,τι αυτοί, και ότι ήταν απαλλαγμένος από κακία, τον πήραν και τον έριξαν στην χαμηλότερη περιοχή όλης της ύλης.

"Αλλά ο μακάριος, ο Πατέρας-Μητέρα, ο ευεργετικός και ελεήμων Ένας, είχε έλεος για τη δύναμη της Μητέρας που είχε έρθει στο προσκήνιο από τον επικεφαλής Άρχοντα, γιατί (οι Άρχοντες) μπορούν να αποκτήσουν ισχύ πάνω στο φυσικό και αισθητό σώμα. Και έστειλε, μέσω του ευεργετικού Του Πνεύματος και του Μέγα Ελέους Του, ένα βοηθό στον Αδάμ, την φωτεινή Επίνοια [Epinoia] που βγαίνει από Αυτόν, που λέγεται Ζωή. Και (αυτή) βοηθά το συνολικό πλάσμα, μοχθώντας μαζί του και αποκαταστώντας τον προς την πληρότητα του και διδάσκοντάς του σχετικά με την κάθοδο του σπόρου του (και) διδάσκοντάς του για την πορεία της Αναλήψεως, (η οποία είναι) η πορεία που (αυτός) κατήλθε. Και η φωτεινή Eπίνοια ήταν κρυμμένη στον Αδάμ, ώστε οι Άρχοντες να μην μπορούν να τη γνωρίζουν, αλλά ότι η Επίνοια θα μπορούσε να είναι μια διόρθωση της ανεπάρκειας της  Μητέρας.

"Και ο Άνθρωπος ήρθε στο προσκήνιο λόγω της σκιάς του φωτός που είναι σε αυτόν. Και η σκέψη του ήταν ανώτερη από όλους εκείνους που τον είχαν φτιάξει. Όταν κοίταξαν ψηλά, είδαν ότι η σκέψη του ήταν ανώτερη. Και έκαναν συμβούλιο με το σύνολο των Αρχόντων και των Αγγέλων. Πήραν φωτιά και γη και νερό και τα ανέμειξαν μαζί με τους τέσσερις φλογερούς ανέμους. Και τα σφυρηλάτισαν μαζί και προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση. Και έφεραν αυτόν (Αδάμ) στη σκιά του θανάτου, προκειμένου αυτοί να τον σχηματίσουν πάλι από τη γη, το νερό και τη φωτιά και το πνεύμα που προέρχεται από την ύλη, το οποίο είναι η άγνοια του σκότους και της επιθυμίας, και το παραποιημένο πνεύμα τους. Αυτός ειναι το τάφος του νεοσύστατου σώματος με τον οποίο οι ληστές είχαν ενδύσει τον Άνθρωπο, ο δεσμός της λήθης, και έγινε ένας θνητός άνθρωπος. Αυτός είναι ο πρώτος που ήρθε κάτω, και ο πρώτος διαχωρισμός. Αλλά η Eπίνοια του φωτός που ήταν σ 'αυτόν, είναι εκείνη που αφύπνισε τη σκέψη του.

"Και οι Άρχοντες τον πήραν και τον έβαλαν σε παράδεισο. Και του είπαν: «Φάε, αυτό είναι για αναψυχή», γιατί η πολυτέλεια τους είναι πικρή και η ομορφιά τους είναι διεφθαρμένη. Και η πολυτέλεια τους είναι εξαπάτηση και τα δέντρα τους είναι ασέβεια και οι καρποί τους είναι θανατηφόρο δηλητήριο και η υπόσχεσή τους είναι θάνατος. Και το δέντρο της ζωής τους είχαν τοποθετηθεί στη μέση του παραδείσου.

"Και εγώ θα σας διδάξω ποιό είναι το μυστήριο της ζωής τους, το οποίο είναι το σχέδιο που έκαναν μαζί, που είναι η ομοίωση του πνεύματός τους. Η ρίζα αυτού (του δένδρου) είναι πικρή και τα κλαδιά του είναι θάνατος, η σκιά του είναι μίσος και εξαπάτηση είναι στα φύλλα του, αλλά και τα άνθη του είναι η αλοιφή του κακού, και καρπός του είναι ο θάνατος και η επιθυμία είναι οι σπόροι του, και φυτρώνει στο σκοτάδι. Ο τόπος κατοικίας όσων γεύτηκαν από αυτό είναι ο Άδης, και το σκοτάδι είναι η θέση της ηρεμίας τους.

"Αλλά αυτό που αποκαλούν το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού, που είναι η Eπίνοια του Φωτός, έμειναν μπροστά του, ώστε αυτός (ο Αδάμ) να μην κοιτάξει προς τα πάνω στην πληρότητα του και να αναγνωρίσει τη γύμνια της ντροπής του. Αλλά ήμουν εγώ που επέφερε το ότι έφαγαν.»

(Ιωάννης) Και σε αυτό είπα στον Σωτήρα, «Κύριε, δεν ήταν το φίδι που δίδαξε τον Αδάμ να φάει;» Ο Σωτήρας χαμογέλασε και είπε:

«Το φίδι τους δίδαξε να φάνε από την κακία που γεννάει λαγνεία, (και) καταστροφή, ότι αυτός (ο Αδάμ) θα μπορούσε να είναι χρήσιμος για αυτό (το φίδι). Και αυτός (ο Αδάμ) ήξερε ότι ήταν ανυπάκουος σε αυτόν (τον επικεφαλής Άρχοντα) εξ αιτίας του φωτός της Eπίνοιας που είναι μέσα του, η οποία τον έκανε πιο σωστό στη σκέψη από τον επικεφαλής Άρχοντα. Και (ο τελευταίος) ήθελε να φέρει την εξουσία την οποία ο ίδιος του είχε δώσει. Και έφερε μια λήθη πάνω στον Αδάμ.»

Και είπα στον σωτήρα, "Ποια είναι η λήθη;" Και αυτός είπε:

«Δεν είναι ο τρόπος που ο Μωυσής έγραψε (και) ακούσατε. Διότι είπε στο πρώτο βιβλίο του, «τον έβαλε να κοιμηθεί», αλλά (ήταν) στην αντίληψή του. Γιατί επίσης είπε μέσω του προφήτη, «θα κάνω τις καρδιές τους βαριές, ώστε να μη μπορούν να δώσουν προσοχή και να μην μπορούν να δουν».

"Στη συνέχεια, η Eπίνοια του Φωτός κρύφτηκε σ 'αυτόν (Αδάμ). Και ο επικεφαλής Άρχοντας ήθελε να την φέρει έξω από πλευρό του. Αλλά η Eπίνοια του Φωτός δεν μπορεί να πιαστεί. Παρά το γεγονός ότι το σκοτάδι την επιδίωκε δεν την έπιασε. Και έφερε ένα μέρος της δύναμής του έξω από αυτόν. Και έκανε ένα άλλο πλάσμα, στο μορφή μιας γυναίκας, ανάλογα με την ομοιότητα της Eπίνοιας που είχε εμφανιστεί σ 'αυτόν. Και αυτός έφερε το μέρος που είχε πάρει από τη δύναμη του Ανθρώπου στο θηλυκό πλάσμα, και όχι όπως ο Μωυσής είπε, "από τα πλευρά του. "

 "Και αυτός (ο Αδάμ) είδε τη γυναίκα δίπλα του. Και εκείνη τη στιγμή η Φωτεινή Eπίνοια εμφανίστηκε, και σήκωσε το πέπλο που απλωνόταν πάνω από το μυαλό του. Και έγινε νηφάλιος από την μέθη του σκότους. Και αναγνώρισε την αντι-εικόνα του, και είπε: «Αυτό είναι πράγματι οστό από τα οστά μου και σάρκα από τη σάρκα μου. » Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του, και θα αποκοπεί στη σύζυγό του, και οι δύο θα είναι μία σάρκα. Γιατί θα του στείλει τη συζυγό του, και θα αφήσει τον πατέρα του και η μητέρα του... (3 γραμμές δυσανάγνωστες)

"Και η αδελφή μας Σοφία [Sophia] (είναι) αυτή που κατέβηκε με αθωότητα, προκειμένου να αποκατασταθεί η ανεπάρκεια Της. Ως εκ τούτου κλήθηκε Ζωή, η οποία είναι η Μητέρα της ζωής, από την πρόγνωση της κυριαρχίας των Ουρανών. Και μέσα από αυτήν δοκίμασαν την Άριστη Γνώση. Εμφανίστηκα με την μορφή ενός αετού πάνω στο Δέντρο της Γνώσης, η οποία είναι η Eπίνοια από την πρόγνωση του Αγνού Φωτός, ότι θα μπορούσα να τους διδάξω και να τους αφυπνίσω έξω από το βάθος του ύπνου. Διότι και οι δύο ήταν σε μια κατάσταση πτώσεως, και αναγνώρισαν τη γύμνια τους. Η Eπίνοια εμφανίστηκε σ 'αυτούς ως ένα φως. Αυτή αφύπνησε τον τρόπο σκέψης τους.

"Και όταν ο Γιαλταμπαώθ παρατήρησε ότι αποσύρθηκαν από τον ίδιο, καταράστηκε τη γη του. Βρήκε τη γυναίκα ενώ αυτή προετοιμαζόταν για τον άντρα της. Ήταν κυρίαρχος πάνω της, αν και δεν ήξερε το μυστήριο που είχε έρθει για να περάσει μέσα από το ιερό διάταγμα. Και φοβήθηκαν να τον κατηγορήσουν.

"Και έδειξε στους Αγγέλους του την άγνοιά του, που βρίσκεται σε αυτόν. Και τους πέταξε έξω από τον παράδεισο και ο ίδιος τους έντυσε στο ζοφερό σκοτάδι. Και ο επικεφαλής Άρχοντας είδε την παρθένο που βρισκόταν δίπλα στον Αδάμ, και ότι η Φωτεινή Eπίνοια της ζωής είχε εμφανιστεί σ 'αυτήν. Και ο Γιαλταμπαώθ ήταν γεμάτος άγνοια. Και όταν η πρόγνωση του Όλου το παρατήρησε, έστειλε μερικούς και άρπαξαν τη ζωή έξω από την Εύα [Eve].

"Και ο επικεφαλής Άρχοντας την αποπλάνησε και αυτός γέννησε μέσω αυτής δύο γιους. Τον πρώτο και τον δεύτερο (οι) Ελοΐμ [Eloim] και Γιάβε [Yave]. Ο Ελοΐμ έχει το πρόσωπο αρκούδας και ο Γιάβε έχει το πρόσωπο γάτας. Ο ένας είναι δίκαιος, αλλά ο άλλος είναι άδικος. (Ο Γιάβε είναι δίκαιος, αλλά ο Ελοΐμ είναι άδικος.) Ο Γιάβε έβαλε πάνω τη φωτιά και τον άνεμο, και ο Ελοΐμ έθεσε πάνω το νερό και τη γη. Και αυτούς τους αποκάλεσε με τα ονόματα Κάιν και Άβελ με σκοπό να εξαπατήσει.

"Τώρα, μέχρι σήμερα, η σεξουαλική επαφή συνεχίστηκε λόγω του επικεφαλής Άρχοντα. Και φύτεψε τη σεξουαλική επιθυμία μέσα της, η οποία ανήκει στον Αδάμ. Και αυτός παρήγαγε μέσω της επαφής τα αντίγραφα των σωμάτων, και τους ενέπνευσε με το πλαστό πνεύμα του.

"Και τους δύο Άρχοντες τους έβαλε πάνω ηγεμονίες, έτσι ώστε να μπορούν να κυβερνούν πάνω από τον τάφο. Και όταν ο Aδάμ αναγνώρισε την ομοιότητα της δικής του πρόγνωσης, γέννησε την ομοιότητα του Υιού του Ανθρώπου.

Τον αποκάλεσε Σεθ, ανάλογα με τον τρόπο της φυλής των Αιώνων. Ομοίως, η Μητέρα έστειλε επίσης κάτω το πνεύμα της, το οποίο είναι καθ 'ομοίωσιν Της και αντίγραφο των όσων βρίσκονται στο Πλήρωμα, γιατί θα προετοιμάσει ένα τόπο κατοικίας για τους Αιώνες που θα έρθουν προς τα κάτω. Και αυτός τους έκανε να πίνουν νερό λήθης, από τον επικεφαλής Άρχοντα, ώστε να μη μπορούν να ξέρουν από πού προήρθαν.

 "Έτσι, ο σπόρος παρέμεινε για λίγο παρέχοντας βοήθεια (σε αυτόν), ώστε, όταν το Πνεύμα προέρθει από τους Ιερούς Αιώνες, να μπορεί να τον ανυψώσει και να τον θεραπεύσει από την ανεπάρκεια, ότι το όλο Πλήρωμα να μπορεί (και πάλι) να γίνει Άγιο και Άψογο.»

Και είπα στον Σωτήρα, «Κύριε, όλες οι ψυχές, τότε, θα μεταφερθούν με ασφάλεια στο Αγνό Φως;» Αυτός απάντησε και μου είπε:

«Μεγάλα πράγματα έχουν προκύψει στο μυαλό σου, γι 'αυτό είναι δύσκολο να τα εξηγήσεις σε άλλους εκτός από αυτούς που είναι από την ακίνητη φυλή. Εκείνοι στους οποίους το Πνεύμα της ζωής θα κατέλθει και (με τους οποίους) θα είναι με τη Δύναμη, θα σωθούν και θα γίνουν τέλειοι και αντάξιοι του μεγαλείου και θα καθαριστούν σε αυτό τον τόπο από κάθε ανομία και από τις συμμετοχές τους στο κακό.

"Στη συνέχεια, δεν θα έχουν άλλη φροντίδα από την αφθαρσία και μόνο, στην οποία θα κατευθύνουν την προσοχή τους από εδώ και στο εξής, χωρίς θυμό ή ζήλια ή φθόνο ή την επιθυμία και την απληστία για τίποτα. Δεν επηρεάζονται από οτιδήποτε άλλο εκτός από την κατάσταση του να είναι μόνο στη σάρκα, την οποία φέρουν, ενώ ψάχνουν με προσμονή τη στιγμή που θα συναντηθούν από τους δέκτες (του σώματος). Τέτοιοι τότε, είναι άξιοι της αφθαρσίας, της Αιώνια Ζωής και του καλέσματος. Γιατί υπομένουν τα πάντα και αντέχουν κάτω από τα πάντα, ώστε να μπορούν να τελειώσουν τον καλό αγώνα και να κληρονομήσουν την Αιώνια Ζωή.»

Του είπα: «Κύριε, οι ψυχές εκείνων που δεν κάνουν αυτά τα έργα (αλλά) για τους οποίους η Δύναμις και το Πνεύμα κατήλθαν, θα απορριφθούν; » Εκείνος απάντησε και μου είπε:

  «Αν το Πνεύμα (κατέβηκε σ 'αυτούς), σε κάθε περίπτωση θα σωθούν και θα αλλάξουν (προς το καλύτερο). Γιατί η Δύναμη θα κατέλθει σε κάθε Άνθρωπο, διότι χωρίς αυτή κανείς δεν μπορεί να σταθεί. Και μετά τη γέννησή τους, στη συνέχεια, όταν το Πνεύμα της ζωής αυξηθεί και η Δύναμη έρχεται και ενισχύει την ψυχή αυτή, κανείς δεν μπορεί να την παρασύρει με έργα του κακού. Αλλά εκείνοι στους οποίους κατέλθουν  πλαστά πνεύματα έλκονται από αυτόν (Γιαλταμπαώθ) και θα παραστρατήσουν.»

Και είπα: «Κύριε, που θα πάνε οι ψυχές αυτών, όταν αυτές θα έχουν βγει από τη σάρκα τους;»  Και αυτός χαμογέλασε και μου είπε:

 «Η ψυχή στην οποία η Δύναμη θα γίνει ισχυρότερη από ό,τι το πλαστό πνεύμα, είναι ισχυρή και φεύγει από το κακό και, με την παρέμβαση του άφθαρτου Ενός, σώζεται, και παραλαμβάνεται με το υπόλοιπο των Αιώνων.»

Και είπα: «Κύριε, εκείνοι, όμως, που δεν γνωρίζουν σε ποιόν ανήκουν, που θα υπάρξουν οι ψυχές τους;» Και μου είπε:

«Σε εκείνους, το κατάπτυστο πνεύμα έχει αποκτήσει δύναμη, όταν παραστράτησαν. Και αυτός (Γιαλταμπαώθ) επιβαρύνει την ψυχή και την ελκύει στα έργα του κακού, και αυτός τη ρίχνει κάτω στο λήθη. Και μετά όταν η ψυχή έρχεται έξω από (το σώμα), παραδίδεται στις Εξουσίες, οι οποίες ήρθαν στην ύπαρξη μέσω του Άρχοντα, και την δένουν με αλυσίδες και την πετούν σε φυλακή, και συναναστρέφονται μαζί της μέχρι αυτή να απελευθερωθεί από την λήθη και να αποκτήσει γνώση. Και αν γίνει έτσι, γίνεται τέλεια, και αυτή σώζεται.»

Και είπα: «Κύριε, πώς μπορεί η ψυχή να γίνει μικρότερη και να επιστρέψει στη φύση της μητέρας της ή σε Άνθρωπο; » Στη συνέχεια, χάρηκε όταν τον ρώτησα αυτό, και μου είπε:

  «Πραγματικά, είσαι ευλογημένος, γιατί έχεις καταλάβει! Ότι η ψυχή έχει φτιαχτεί για να ακολουθήσει μια άλλη, εφόσον το Πνεύμα της ζωής είναι σε αυτή. Έχει σωθεί μέσα από Αυτόν. Δε ρίχνεται και πάλι σε μια άλλη σάρκα.»

Και είπα: «Κύριε, και αυτοί που δεν γνώριζαν, αλλά στράφηκαν μακριά, που θα πάνε οι ψυχές τους;»

Τότε μου είπε: «Προς το μέρος όπου οι Άγγελοι της φτώχειας πάνε αυτοί θα ληφθούν, ο τόπος όπου δεν υπάρχει μετάνοια. Και θα κρατηθούν για την ημέρα κατά την οποία όσοι έχουν βλασφημήσει το Πνεύμα θα βασανιστούν, και θα τιμωρηθούν με την αιώνια τιμωρία.»

Και είπα: «Κύριε, από που είχε έρθει το πλαστό πνεύμα;» Τότε μου είπε:

 «Η Μητέρα-Πατέρας, ο οποίος είναι πλούσιος σε έλεος, το Άγιο Πνεύμα με κάθε τρόπο, ο οποίος είναι φιλεύσπλαχνος και ο οποίος συμπάσχει μαζί σας, δηλαδή, η Eπίνοια της εκ των προτέρων γνώσης του Φωτός, ανέγειρε τον απογόνο της τέλειας φυλής και της σκέψης του και το αιώνιο φως του Ανθρώπου. Όταν ο επικεφαλής Άρχοντας συνειδητοποίησε ότι ήταν υπερυψωμένοι πάνω από αυτόν στο ύψος - και τον ξεπερνούσαν στον τρόπο σκέψης – τότε ήθελε να αρπάξει τη σκέψη τους, μην ξέροντας ότι θα τον ξεπεράσει στον τρόπο σκέψης, και ότι δεν θα να είναι σε θέση να την αξιοποιήσει.

"Έκανε ένα σχέδιο με τις Εξουσίες του, που είναι οι δυνάμεις του, και διέπραξαν μοιχεία μαζί με τη Σοφία και πικρή μοίρα γεννήθηκε μέσα από αυτούς, η οποία είναι η τελευταία από τα ευμετάβλητα δεσμά.

"Και αυτό είναι ένα είδος που είναι εναλλάξιμο. Και είναι πιο δύσκολο και ισχυρότερο από ό,τι αυτή με την οποία οι θεοί ενώθηκαν, και οι Άγγελοι και οι Δαίμονες και όλες οι γενιές μέχρι σήμερα. Διότι από εκείνη την μοίρα εξήλθε κάθε αμαρτία και αδικία, και βλασφημία και αλυσίδα της λήθης και της άγνοιας και κάθε δριμύς εντολή και σοβαρές αμαρτίες και μεγάλοι φόβοι. Και έτσι όλη η δημιουργία έγινε τυφλή, ώστε να μην μπορεί να γνωρίζει τον Θεό, Ο Οποίος είναι πάνω απ 'όλα αυτά. Και λόγω της αλυσίδας της αμνησίας, οι αμαρτίες τους ήταν κρυμμένες. Γιατί δεσμεύονται με τα μέτρα και τις ώρες και τις στιγμές, δεδομένου ότι (η μοίρα) είναι κυρίαρχη πάνω από όλα.

"Και ο ίδιος (ο επικεφαλής Άρχοντας) μετανοήσε για τα πάντα που είχαν έρθει σε ύπαρξη μέσω αυτού. Αυτή τη φορά σχεδίασε να φέρει ένα κατακλυσμό πάνω στην εργασία του Ανθρώπου. Αλλά το μεγαλείο του Φωτός της πρόγνωσης ενημέρωσε τον Νώε, και το διακήρυξε σε όλους τους απογόνους που είναι οι γιοι των ανθρώπων. Αλλά εκείνοι που ήταν άγνωστοι σε αυτόν, δεν τον άκουσαν. Δεν είναι όπως είπε ο Μωυσής, «έκρυψαν τους εαυτούς τους σε μια κιβωτό », αλλά κρύφτηκαν σε ένα μέρος, όχι μόνο ο Νώε, αλλά και πολλά άλλα άτομα από την ακίνητη φυλή. Πήγαν σε ένα μέρος και κρύφτηκαν σε ένα φωτεινό σύννεφο. Και αυτός (ο Νώε) αναγνώρισε την εξουσία Του, και Αυτή η οποία ανήκει στο Φως ήταν μαζί του, και έλαμψε πάνω τους, επειδή (ο επικεφαλής Άρχοντας) έφερε σκοτάδι επάνω σε ολόκληρη τη γη.

 

"Και (ο Γιαλταμπαώθ) έκανε ένα σχέδιο με τις Εξουσίες του. Έστειλε τους Αγγέλους του με τις κόρες των Ανθρώπων, ότι θα μπορούσαν να πάρουν κάποιες από αυτές για τον εαυτό τους και να εγείρουν απογόνους για τη διασκέδασή τους. Και αρχικά δεν το επέτυχαν. Όταν δεν είχαν καμία επιτυχία, συγκεντρώθηκαν και πάλι μαζί και έκαναν ένα σχέδιο μαζί.

"Δημιούργησαν ένα πλαστό πνεύμα, το οποίο μοιάζει με το Πνεύμα που είχε κατέλθει, έτσι ώστε να μολύνουν τις ψυχές μέσα από αυτό. Και οι Άγγελοι οι ίδιοι αλλάξαν την ομοιότητά τους στην ομοιότητα των συντρόφων τους (τις κόρες των Ανθρώπων), γεμίζοντας αυτές με το πνεύμα του σκότους, που είχαν αναμείξει γι 'αυτούς, και με το κακό. Έφεραν χρυσό και ασήμι και ένα δώρο και χαλκό και σίδηρο και μέταλλο και όλων των ειδών τα πράγματα. Και κατεύθυναν τους Ανθρώπους που τους είχαν ακολουθήσει σε μεγάλα προβλήματα, ξελογιάζοντάς τους με πολλές απάτες. Αυτοί (οι Άνθρωποι) έγιναν γέροι χωρίς να έχουν απόλαυση. Αυτοί πέθαναν χωρίς να έχουν βρεί την Αλήθεια και χωρίς να γνωρίζουν το Θεός της Αλήθειας. Και έτσι όλη η δημιουργία έγινε σκλαβωμένη για πάντα, από τη δημιουργία του Κόσμου μέχρι τώρα. Και πήραν γυναίκες και γέννησαν παιδιά από το σκότος, σύμφωνα με την ομοιότητα του πνεύματός τους. Και έκλεισαν τις καρδιές τους, και οι ίδιοι σκλήρυναν μέσω της σκληρότητας του πλαστού πνεύματος μέχρι σήμερα.

"Εγώ, ως εκ τούτου, η τέλεια Πρόνοια [Pronoia] του Όλου, άλλαξα τον εαυτό μου στο σπόρο μου, γιατί υπήρχα πρώτος, πηγαίνοντας σε κάθε δρόμο. Διότι εγώ είμαι ο πλούτος του Φωτός. Είμαι η ανάμνηση του Πληρώματος.

"Και πήγα στο βασίλειο του σκότους και υπέμεινα μέχρι που μπήκα στη μέση της φυλακής. Και τα θεμέλια του χάους συγκλονίστηκαν. Και εγώ έκρυψα τον εαυτό μου από αυτούς εξαιτίας της κακίας τους, και δεν με αναγνώρισαν.

"Πάλι επέστρεψα για δεύτερη φορά, και πήγα. Προήλθα από εκείνους που ανήκουν στο φως, το οποίο είναι εγώ, η ανάμνηση της Πρόνοιας. Μπήκα στη μέση του σκότους και του εσωτερικού του Άδη, δεδομένου ότι είχα την πρόθεση (να επιτευχθεί) το έργο μου. Και τα θεμέλια του χάους συγκλονίστηκαν, ότι θα μπορούσαν να πέσουν επάνω σε εκείνους που βρίσκονται στο χάος και μπορεί να τους καταστρέψουν. Και πάλι έτρεξα μέχρι τη ρίζα μου του φωτός, για να μην καταστραφούν πριν την ώρα.

"Ακόμα για τρίτη φορά πήγα - Εγώ είμαι το φως που υπάρχει μέσα στο Φως, είμαι η μνήμη της Πρόνοιας - ότι θα μπορούσα να εισέλθω στη μέση του σκότους και το εσωτερικό του Άδη. Και γέμισα το πρόσωπό μου με το φως της ολοκλήρωσης των Aιώνων τους. Και μπήκα στη μέση της φυλακής τους, η οποία είναι η φυλακή του σώματος. Και είπα: «Αυτός που ακούει, ας σηκωθεί από το βαθύ ύπνο.» Και έκλαψε και δάκρυσε. Πικρά δάκρυα σκούπισε από τον εαυτό του και είπε: «Ποιός είναι αυτός που καλεί το όνομά μου, και από όπου έχει έρθει αυτή η ελπίδα σε μένα, ενώ εγώ είμαι στα δεσμά της φυλακής; »

"Και είπα: « Εγώ είμαι η Πρόνοια του Αγνού Φωτός. Εγώ είμαι η σκέψη του Παρθενικού Πνεύματος, που σε ανέθρεψε στην τιμημένη θέση. Σήκω και να θυμάσαι ότι είσαι εσύ που εισάκουσες, και ακολούθησες τη ρίζα σου, η οποία είναι εγώ, ο Ελεήμων, και διαφύλαξε τον εαυτό σου από τους Αγγέλους της φτώχειας και τους Δαίμονες του χάους και όλους εκείνους που σε δελεάζουν, και πρόσεχε το βαθύ ύπνο και το περίβλημα από το εσωτερικό του Άδη.

"Και εγώ τον μεγάλωσα, και τον σφράγισα με το φως του νερού με πέντε σφραγίδες, προκειμένου ότι ο θάνατος δε θα μπορούσε να έχει εξουσία πάνω του από εδώ και πέρα.

"Και ιδού, τώρα θα πάω μέχρι τον Τέλειο Αιώνα. Έχω ολοκληρώσει τα πάντα για σένα στο άκουσμά σου. Και έχω πει τα πάντα σε σένα για να μπορείς να τα καταγράψεις και να τα δώσεις κρυφά στα συναδελφικά σου πνεύματα, γιατί αυτό είναι το μυστήριο της ακίνητης φυλής.»

    Και ο Σωτήρας παρουσίασε αυτά τα πράγματα σ 'αυτόν που θα μπορούσε να τα γράψει και να τα κρατήσει ασφαλή.

Και είπε προς αυτόν: «Επικατάρατος θα είναι οποιοσδήποτε που θα ανταλλάσσει αυτά τα πράγματα για ένα δώρο ή για τρόφιμα ή για ποτό ή για είδη ένδυσης ή για οποιοδήποτε άλλο τέτοιο πράγμα.»

Και αυτά τα πράγματα παρουσιάστηκαν σε αυτόν με ένα μυστήριο, και αμέσως εξαφανίστηκε από αυτόν. Και πήγε στους συναδέλφους του μαθητές και τους είπε σχετικά για το τι ο Σωτήρας του είχε πει.

Ιησούς Χριστός, Αμήν.

Τα Απόκρυφα Κατά Ιωάννην.

ΠΗΓΗ: http://gnosis.org/naghamm/apocjn.html

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αρίστανδρος Ανδρομέδειος