Η Πανσέληνος του Μαίου και η γιορτή του Βεσάκ

 

  Υπάρχει μια κοιλάδα στις οροσειρές των Ιμαλαΐων, δυτικά από τη Λάσα και κοντά στο Νεπάλ – η κοιλάδα του Βεσάκ. Περιβάλλεται από ψηλά κατάφυτα βουνά, το σχήμα της είναι στενόμακρο και προς το βορρά έχει ένα στενό πέρασμα, μπροστά από το οποίο ορθώνεται ένας τεράστιος γκριζωπός Βράχος. Έχει περίπου τριάμισι μέτρα μάκρος, ένα μέτρο και ογδόντα εκατοστά πλάτος και ένα μέτρο ύψος και είναι καλυμμένος από μια αστραφτερή ουσία.

 

  Η κοιλάδα είναι στην πραγματικότητα ένα ψηλό οροπέδιο σκεπασμένο με ένα σκούρο πράσινο χόρτο, σαν ένα τεράστιο χαλί. Στη βορινή πλευρά του οροπεδίου υπάρχει ένα μικρό ποταμάκι που περνάει μέσα από ένα φαράγγι γεμάτο πεύκα και χάνεται μέσα σε μια γαλάζια λίμνη.

  

  Γύρω από την κοιλάδα δεν υπάρχουν σπίτια. Το μόνο που μπορούμε να δούμε είναι ένας βουδιστικός ναός και τρεις ερειπωμένες καλύβες. Λίγες μέρες πριν την πανσέληνο του Ταύρου πολύχρωμες σκηνές γεμίζουν τις πλαγιές κοντά στο ποτάμι.

  Όσο πλησιάζει η Πανσέληνος οι σκηνές αυξάνονται και άνθρωποι από τις γύρω πόλεις, νομαδικές φυλές, μαθητές, Λάμα, μεγάλοι Μύστες προσέρχονται για την ιερή γιορτή που λαμβάνει χώρα στην Πανσέληνο του Ταύρου.

  Την ημέρα της Πανσελήνου όλος ο κόσμος που βρίσκεται στην κοιλάδα ντύνεται στα λευκά και μαζεύεται στο νότιο τμήμα αφήνοντας το βόρειο-ανατολικό ελεύθερο για τα Μεγάλα Όντα. Κάθονται σιωπηλοί στο έδαφος πάνω στα χαλάκια τους και διαλογίζονται. Όταν πλησιάζει η στιγμή της πανσελήνου, τα Μεγάλα Όντα φορώντας λευκούς μανδύες καταφθάνουν, συναντιούνται με τους μαθητές και τους φίλους Τους και ανταλλάσσουν χαιρετισμούς χαμόγελα και ευλογίες.

  Λίγο αργότερα έρχονται οι τρεις Μεγάλοι Κύριοι, με τα αιθερικά τους σώματα στέκονται μπροστά στο μεγάλο Βράχο και κοιτάζουν βόρεια. Είναι ο Μανού, ο Χριστός και ο Διδάσκαλος Ρ. Όλοι οι Διδάσκαλοι και τα Μεγάλα Όντα, σιωπηλοί συγκεντρώνονται πίσω από αυτούς τους τρεις Κυρίους, ανάλογα με το βαθμό και την τάξη τους.

 

  Κατόπιν όλο αυτά τα Μεγάλα Όντα σχηματίζουν τρεις ομόκεντρους κύκλους και αρχίζουν να ψάλλουν. Επισκέπτες υλοποιούνται και μια υπέρλαμπρη μορφή εμφανίζεται στο κέντρο των κύκλων. Τον αποκαλούν με διάφορα ονόματα. Τον ονομάζουν Μειτρέγια, Βούδα, Μποντισάτβα, ή Χριστό, Κύριο της Ειρήνης και της Αγάπης. Είναι ο Εκπαιδευτής όλων των Διδασκάλων που σχηματίζουν την Πλανητική Ιεραρχία και εκπληρώνουν το θείο Σκοπό αυτού του Πλανήτη. Οδηγούν την ανθρωπότητα από το σκοτάδι στο φως, από το μη πραγματικό στο πραγματικό, από το θάνατο στην αθανασία, από τα χάος στο κάλλος.

  Ο Χριστός εμφανίζεται ντυμένος με έναν ολόλευκο μανδύα και τα μαλλιά Του πέφτουν κυματιστά στους ώμους Του. Κρατάει στο χέρι Του μια Ράβδο Δύναμης που Του έχει δοθεί από τον Αρχαίο των Ημερών ακριβώς για αυτή την περίπτωση. Κανένας δάσκαλος δεν μπορεί να την αγγίξει εκτός από το Χριστό, το Διδάσκαλο όλων των Διδασκάλων. Σε κάθε άκρο της Ράβδου υπάρχει μια μεγάλη διαμαντένια σφαίρα που ακτινοβολεί φως εκθαμβωτικής ομορφιάς, γαλάζιο στο ένα άκρο της και πορτοκαλί στο άλλο άκρο. Οι Μύστες που στέκονται σε τρεις κύκλους Τον ατενίζουν στο κέντρο, και καθώς γίνεται όλο και πιο ορατός, υποκλίνονται σε Αυτόν και ψάλλουν ένα μάντραμ χαιρετισμού και Βεβαίωσης.

   Όσο περνάει η ώρα οι κύκλοι γίνονται ένας κύκλος με ένα σταυρό στη μέση που στο κέντρο του στέκεται ο Χριστός. Μια δυναμική μελωδία δονεί τις ψυχές των παρισταμένων και μεγάλη αγαλλίαση, ειρήνη και ευλογία κατέρχεται στο πλήθος.

  Η επόμενη εικόνα είναι ένα τρίγωνο μέσα σε ένα κύκλο, που στην κορυφή του στέκεται ο Χριστός. Στέκεται κοντά στο Βράχο και τον αγγίζει με τη Ράβδο Του. Στο Βράχο μπορείτε να δείτε ένα κρυστάλλινο κύπελλο με χρυσά στολίδια, καθώς και γιρλάντες και λουλούδια λωτών που καλύπτουν το Βράχο και κρέμονται από τις γωνίες του.

  Η εικόνα που ακολουθεί είναι ένα τρίγωνο που επικαλύπτεται από τρία ωοειδή σχήματα που συνδέονται στο κέντρο του τριγώνου όπου στέκεται ο Χριστός.

  Στη συνέχεια εμφανίζεται ένα εξάκτινο αστέρι και έπειτα το πεντάκτινο αστέρι του Χριστού. Σε αυτό – το πεντάκτινο - ο Χριστός στέκεται στην κορυφή, κοντά στο Βράχο, στη δεξιά πάνω κορυφή στέκεται ο Μανού και στην αριστερή πάνω κορυφή ο Κύριος του πολιτισμού, ο Διδάσκαλος Ρ. Ένα μεγάλο Ον στέκει στο κέντρο του και στις δύο κάτω κορυφές του αστεριού δύο άλλα Μεγάλα Όντα. Τώρα η ψαλμωδία δημιουργεί μεγάλη ένταση στο πλήθος και ο Χριστός απομακρύνοντας τη Ράβδο από το Βράχο λέει:

  «Έτοιμος Κύριε, ελθέ»

 

  Λίγα λεπτά πριν την Πανσέληνο αγγίζει και πάλι το Βράχο με τη Ράβδο Του και τα μάτια όλως όσων παρευρίσκονται εκεί στρέφονται προς το Βράχο.

  Λίγα δευτερόλεπτα πριν την Πανσέληνο εμφανίζεται στον ουρανό ένα φως που όσο πλησιάζει μετατρέπεται στην ακτινοβόλα μορφή του Κυρίου Γκαουτάμα Βούδα που πλημμυρισμένος με απόκοσμο φως και χρώμα, υψώνει το δεξί χέρι Του για ευλογία.

  Αμέσως μετά εκφωνείται από το Χριστό η Μεγάλη Επίκληση που δημιουργεί ένα τεράστιο ρεύμα ενέργειας που περνάει μέσα από τις καρδιές των ζηλωτών, των μαθητών, των μυστών και φτάνει ως το Θεό.

  Αυτή είναι η πιο ιερή στιγμή του έτους, η στιγμή που η Ανθρωπότητα έρχεται σε επαφή με το Θείο.

  Την ακριβή στιγμή της Πανσελήνου, ο Φωτισμένος διαβιβάζει στο Χριστό την ενέργεια της πρώτης ακτίνας που γίνεται δεκτή από το Χριστό και μετατρέπεται σε θέληση για το καλό.

  Ο Χριστός που είναι ο μεγάλος Ιερουργός απλώνει τα χέρια Του και παίρνει το κύπελλο, το υψώνει πάνω από το κεφάλι Του και το τοποθετεί ξανά στο βράχο. Έπειτα οι Διδάσκαλοι ψάλλουν ύμνους και ο Μεγάλος Φωτισμένος αφού ευλογεί το πλήθος, εξαφανίζεται αργά στο διάστημα.

  Ο Χριστός διανέμει το ευλογημένο νερό στους μύστες και σε όλους εκείνους που είναι παρόντες στην κοιλάδα, οι οποίοι πλησιάζουν με τη σειρά γεμίζουν τα μικρά κύπελλα τους και αποχωρούν ειρηνικά.

   Έτσι για μια φορά το χρόνο, στην Πανσέληνο του Ταύρου, η ανθρωπότητα φορτίζεται με τις ενέργειες της Μεγάλης Χαραυγής, και παρουσιάζεται μια σπάνια ευκαιρία για όλους τους ειλικρινείς μαθητές να διευρύνουν τη συνείδηση τους.

 

 Η ενέργεια του Ταύρου είναι δυναμική επειδή πρόκειται για την πανσέληνο του Ταύρου και επειδή ο Βούδας αντιπροσωπεύει τη Φώτιση, και το Μάτι του Ταύρου είναι η πηγή του Πνευματικού Φωτός.

 

   Αυτή την περίοδο προσεγγίζεται η Θέληση του Θεού, επειδή ο Βούδας συνδέει την Ιεραρχία με τη Σαμπάλλα και ο Χριστός συνδέει την Ιεραρχία με την Ανθρωπότητα. Όλες αυτές οι ενέργειες εστιάζονται στο Χριστό που είναι ο διανεμητής των ενεργειών ή του νερού του Υδροχόου και η ενσωμάτωση της Αγάπης.

  Στην Πανσέληνο του Βεσάκ έχουμε τις δυναμικές επιρροές:

-Την ενέργεια της Ελευθερίας.

-Την ενέργεια της Φώτισης που είναι η ενέργεια της Αγάπης-Σοφίας

-Την ενέργεια της Θέλησης του Θεού που αποκαλύπτεται σαν Σκοπός και σαν Σχέδιο.

-Η ενέργεια της Ελευθερίας προέρχεται από το Σείριο.

-Η ενέργεια της Φώτισης εκπορεύεται από τον Ταύρο.

-Η ενέργεια της Θέλησης εκπορεύεται από τη Μεγάλη Άρκτο και διαβιβάζεται μέσα από μία από τις Πλειάδες εισέρχεται στο Ηλιακό μας σύστημα και μέσω του κέντρου της κεφαλής του Πλανητικού μας Λόγου φτάνει στη σφαίρα του πλανήτη μας και κατέρχεται στους μύστες, στους μαθητές και στο σύνολο της ανθρωπότητας.

    Έτσι σε κάθε πανσέληνο του Βεσάκ η ενέργεια του Φωτός, της Θέλησης και της Ελευθερίας πλημμυρίζουν τις ανώτερες σφαίρες του πλανήτη μας και φορτίζουν τους μεγάλους μύστες και τους μαθητές.

 

   Αν μπορέσουμε να συντρίψουμε και να απομακρύνουμε τις προαιώνιες συσσωρεύσεις των δεισιδαιμονιών μας και των προκαταλήψεων, των θυμαπατών και πλανών μας και το βαρύ σύννεφο της άγνοιας, της υπερηφάνειας, της απληστίας και της ματαιοδοξίας μας θα απελευθερώσουμε το φυλακισμένο σπινθήρα μέσα μας, και τελικά θα αποκαλυφθεί ότι ουσιαστικά είμαστε συνεχώς ισχυροποιημένοι ήλιοι, που οι ακτίνες τους κάποια μέρα θα δώσουν ζωή σε ένα πλανήτη, σε ένα ηλιακό σύστημα.

 

   Λόγω αυτών των ενεργειών η υλιστική και εγωκεντρική εκπαίδευση καταρρέει, οι φιλοσοφίες και κόσμου συντρίβονται. Κάθε επιστήμη σπάζει τα παλιά υλιστικά καλούπια και εισέρχεται στη σφαίρα του αόρατου, το βασίλειο των κοσμικών νόμων και ενεργειών. Οι περιορισμοί της τέχνης καταρρέουν και η νέα τέχνη έρχεται σε ύπαρξη. Οι θρησκείες, τα δόγματα και οι δοξασίες συντρίβονται και το πνεύμα μιας νέας παγκόσμιας συνειδητότητας προβάλλει ήδη στον ορίζοντα της Νέας Εποχής. Το οικονομικό μας σύστημα καταρρέει και το όραμα ενός νέου οικονομικού συστήματος ήδη αναδύεται στις διάνοιες των προχωρημένων στοχαστών. Οι αλυσίδες σπάζουν σε όλο τον κόσμο και οι λαοί αντιλαμβάνονται ότι η απελευθέρωση, η ενότητα και η ελευθερία της Ανθρωπότητας είναι το κλειδί για την επιβίωση της.

   Σε κάθε άνθρωπο υπάρχουν οι οροσειρές των Ιμαλαΐων, υπάρχει η κοιλάδα του Βεσάκ με το βράχο και τον κάλυκα πάνω σε αυτόν.

   Ας σταθούμε στο βράχο της πνευματικής πραγματικότητας και ας υψώσουμε τον κάλυκα της Αγάπης και του Φωτός στις εισερχόμενες ενέργειες της ελευθερίας, της χαράς και της ευδαιμονίας και ας προάγουμε την απελευθέρωση της Ανθρωπότητας.

ΠΗΓΗ: Τhe Science of Meditation, Haroytin Torkom Saraydaryan