Πρώτα-πρώτα πρέπει να ξέρετε ότι, στον πόλεμο εναντίον των ανθρώπων, κάθε αρνητική ενέργεια έχει τον δικό της ρόλο.
Κάθε αρνητική δράση η κίνηση γίνεται με την παρακίνηση ή και τη συνεργεία ορισμένης οντότητας και κάθε πάθος υποστηρίζεται από ορισμένο δαιμόνιο.
Έτσι, τα ηγετικά δαιμόνια (αρνητικές οντότητες) είναι οχτώ, όσα και τα «θανάσιμα» πάθη: της λαιμαργίας, της λαγνείας, της φιλαργυρίας, της λύπης, της οργής - θυμού, της αδικίας, της νωθρότητας, της υπερηφάνειας, της κενοδοξίας- ματαιοδοξίας, (η κενοδοξία οδηγεί τον άνθρωπο στην έπαρση και τον αυτοθαυμασμό)
Κάθε αρνητικό πνεύμα, πολεμώντας μας, ενεργεί με τους δικούς του τρόπους, ανάλογα με το πάθος που υποστηρίζει. Όλα, πάντως, τα δαιμόνια (δαγκωνιάρηδες αστραγάλων) συνεργάζονται μεταξύ τους, για να μας βυθίσουν σε όσο το δυνατό περισσότερα πάθη να μας κάνουν δούλους τους και να μας κρατήσουν όσο γίνετε περισσότερο σε κατωτερα κραδασμικά παδία για να μας απομυζούν ενεργειακά, μακρυά απο το φώς και την αιώνια ευτυχία.
Βέβαια, η δύναμη των οντοτήτων αυτών δεν είναι ανεξέλεγκτη και ή δραστηριότητα τους δεν είναι απεριόριστη. Μας πολεμούν μόνο αν τους το επιτρέψουμαι εμείς και δεν αντισταθούμε με το θεικό «είναι μας» εξάλου έχουμε ανώτερη θεική προστασία συνεχώς.
Οι Ουράνιοι Προστατες μας, ως εκπρόσωποι του Θεού, δεν θα το επιτρέψουν ποτέ πέρα από τα όρια της αντοχής μας, από τη στιγμή που δεν επιρρεάζεται η ελεύθερη βούλησή μας.
Οτι γίνεται είναι για να δοκιμαστούν η προαίρεσή μας, η πίστη μας και η αγάπη μας στο ανώτερο καλό, ή αν τους δώσουμε εμείς οι ίδιοι το δικαίωμα με την αμέλειά μας, τη νωθρώτητα μας, την απροσεξία μας, και προπάντων, την υπερηφάνεια μας.
Τα αρνητικά πνεύματα μας πολεμούν με πολλούς τρόπους. Με ποιούς;
Πρώτον, με τις εμπαθείς σκέψεις, με τους οποίες αιχμαλωτίζουν το νου, τον σκοτίζουν και τον αγκάζουν να συναινέσει στην όποιας μορφής αρνητική κατάσταση.
Δεύτερον, με τα πάθη, που υπάρχουν μέσα μας, από τα οποία παίρνουν τις αφορμές για να υποκινήσουν τις εμπαθείς σκέψεις.
Τρίτον, με τις σωματικές αισθήσεις -την ακοή, την αφή, τη γεύση, την όσφρηση και, προπάντων, την όραση- μέσ’ από τις οποίες, σαν από πόρτες, περνούν στη ψυχή ποικίλα εξωτερικά ερεθίσματα, που ξεσηκώνουν τα πάθη μας και μας σπρώχνουν στην όποια αρνητικότητα, και μέσα απο αυτές συνδέονται μαζί μας αιθερικά.
Τέταρτον, με άλλους ανθρώπους, τους οποίους βάζουν είτε να μας επιτίθονται και να μας αδικούν είτε να μας παρασύρουν σε αρνητικά συναισθήματα σκέψεις και πράξεις.
Πέμπτον, με θλίψεις, βάσανα και αρρώστιες.
Μας πολεμούν και με άλλους τρόπους οι αρνητικές οντότητες, αλλά οι κυριότεροι είναι αυτοί οι πέντε. Όπως κι αν μας πολεμούν, πάντως, καθόλου δεν μπορούν να μας βλάψουν, εφόσον έχουμε βαθιά πίστη στο Θεό και εφόσον αγωνιζόμαστε συνειδητά.
Βασικοί τρόποι αντιμετωπίσεως όλων αυτών των σκοτεινών αλλα ιδιαίτερα ανώριμων οντοτήτων στο φυσικό πεδίο ειναι ο θετικός τρόπος σκέψεως, η εσωτερική σιωπή του διαλογισμού, η συχνή επαφή με την φύση, η συνειδητοποιημένα προσεγμένη ελαφριά αλλά πληρης διατροφή και η κατανάλωση επαρκούσας ποσότητας νερού, η συνειδητοποιημένη ροή της ενέργειας στην καθημερινότητα μας, καθώς και οι πνευματικές ασκήσεις και προστασίες.
Όλα αυτά υπονοούν την ύπαρξη έρευνας και γνώσεως, διαφορετικά το σκότος της άγνοιας συντελεί στην συλλογική διαιώνιση του προβλήματος.
Ένας άνθρωπος που ακολουθεί την πλειοψηφία ή το σύνολο των παραπάνω αν και δέχεται συχνά το μέγιστο των επιθέσεων -διότι είναι η καθαρότερη και νοστιμότερη «τροφή»- γνωρίζει πως να ανταπεξέλθει και τα καταφέρνει.
Οι Ουράνιοι Προστάτες και καθοδηγητές της ψυχής μας έχουν κάνει σαφές ότι το αιθερικό πεδίο στο οποίο αυτές οι αρνητικές οντότητες λαμβάνουν τις εμπειρίες τους συντηρούμενες από την δική μας άγνοια και τρεφόμενες απο τη θεία μας ενέργεια οδεύει σε ολική κάθαρση.
Συνεπακόλουθο αποτέλεσμα αυτής της συνειδητης κάθαρσης αυτού του συμπιεζόμενου πεδίου είναι και οι διαρκείς και επαναλαμβανόμενες αντιδραστικές επιθέσεις αυτών των οντοτήτων προς εμάς που κορυφώνονται.
Ανεξάρτητα από το αν κάποιοι τα αντιλαμβάνονται και τα δέχονται όλα αυτά η όχι, η κοινή περιληπτική μετάφραση ειναι η εξής:
«Η προστασία της οντότητας και της ουσίας μας είναι καθαρά μια δική μας υποχρέωση έναντι της υπάρξεως μας και όχι υποχρέωση εξωγενών παραγόντων.»
