24/2/2013
Η MYTRIA ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΙΩΔΟΥΣ ΦΛΟΓΑΣ
Συνεχίζει η MYTRIA:
Όταν βγήκα από την Μήτρα της Μητέρας, ήξερα ακριβώς τι να κάνω. Συσκεύασα ένα μικρό σάκκο, πήγα κατ 'ευθείαν στο Ναό στο Χωριό και είπα στους φίλους μου τι είχε συμβεί. Αυτοί που αναγνώριζα από την πρώτη μου επίσκεψη στο Πυρήνα της Μητέρας, καθώς τώρα μπορούσα να θυμάμαι όλων τα πρόσωπά τους, ήξεραν ότι έπρεπε να επιστρέψουν μαζί μου στο σημείο του Ιερού Βράχου. Κατά κάποιο τρόπο, ήξεραν ότι είχαν προσφερθεί εθελοντικά να εργαστούν ως ΕΝΑ για να δημιουργήσουν τον Ιερό Ναό για την Ιώδη Φλόγα.
Στη συνέχεια πήγα στο Χωριό για να βρω τους υπόλοιπους που είχαν κληθεί στο Πυρήνα σε αυτό που φαινόταν σαν μια ολόκληρη ζωή πριν. Καθώς περπατούσα μέσα από το Χωριό αναγνώρισα διάφορους ανθρώπους που θυμήθηκα ότι υπήρξαν μέσα στον Πυρήνα της Μητέρας. Εμπιστεύθηκα την Μητέρα ως προς το ποιοί ήταν έτοιμοι για την επικοινωνία μου και ποιοί δεν ήταν. Μέχρι το τέλος εκείνης της ημέρας είχα βρει πέντε άτομα που είχαν κληθεί από την Μητέρα και ήταν έτοιμοι να με ακολουθήσουν στην ερημιά.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν Ιερείς ή Ιέρειες αλλά ξυλουργοί, χτίστες και αρχιτέκτονες. Το πέρασμα μου στο Χωριό ήταν μια σπουδαία ιδέα, επειδή, καθώς η είδηση βγήκε προς τα έξω πολλοί από τους ανθρώπους που δεν ήταν έτοιμοι πριν, ήρθαν στο Ναό για να ανακαλύψουν τι συνέβαινε. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, μια μικρή, αφοσιωμένη ομάδα περίπου τριάντα ανθρώπων ήταν έτοιμοι να με ακολουθήσουν στο χώρο του Ιερού Βράχου για να χτίσουμε το Ναό μας της Ιώδους Φλόγας. Νομίζαμε ότι η κατασκευή αυτού του Ναού θα πάρει πολλές διασταυρώσεις του Ήλιου, αλλά η Ελοχίμ Αλκυόνη και ο Aρκτούριος είχαν μια έκπληξη για εμάς.
Αρχίσαμε το ταξίδι μας για τη Τοποθεσία βαριά φορτωμένοι με τον εξοπλισμό, που έκανε το ταξίδι μας πολύ αργό. Είχα λάβει οδηγίες ότι όλοι πρέπει να περπατήσουμε μέχρι το Ναό και μόνο απλά υλικά χτισίματος ήταν επιτρεπόμενα. Η δημιουργία του Ναού ήταν μια ιερή πράξη πραγματοποιημένη σε ιερή γη. Συνεπώς, βαρέα μηχανήματα δεν επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν. Επίσης, τίποτα από την προηγμένη τεχνολογία μας δε θα μπορούσε να λειτουργήσει εντός του δυναμικού πεδίου της εν λόγω περιοχής. Όταν εξήγησα αυτό το γεγονός στην ομάδα μας, δέκα άνθρωποι αμέσως έφυγαν.
Οι υπόλοιποι από εμάς συνεχίσαμε ήσυχα το ταξίδι μας με ένα βαθιά ευλαβικό τρόπο. Το πρωί ξυπνήσαμε για να χαιρετήσουμε την ημέρα με διαλογισμό. Το βράδυ καθίσαμε γύρω από μια φωτιά και μιλήσαμε για το τι θυμόμαστε από τη συνάντησή μας στον Πυρήνα της Μητέρας και το πώς έχει αλλάξει τη ζωή μας. Καθώς ήρθαμε πιο κοντά στη Τοποθεσία αρχίσαμε να αισθανόμαστε την αύξηση της ενέργειας σε συχνότητα. Έμεινα έκπληκτη από αυτή την αίσθηση, καθώς δεν την είχα βιώσει πριν.
Όταν ρώτησα την Ελοχίμ Aλκυόνη σχετικά με αυτή τη νέα δόνηση, Είπε ότι ήταν επειδή η Ιώδη Φλόγα είχε αναφλεγεί. Εκείνο το βράδυ γύρω από τη φωτιά είπα στο καθένα ό,τι η Μητέρα είχε πει, και αποφασίσαμε να έχουμε ένα ομαδικό διαλογισμό. Πρότεινα να αρχίσουμε το διαλογισμό μας με την απεικόνιση ότι η φωτιά μας ήταν μια Ιώδη Φλόγα. Όλοι συμφώνησαν και επικεντρωθήκαμε στην φωτιά στη μέση του Κύκλου μας μέχρι που όλοι μας μπορούσαμε να τη φανταστούμε ως μια Ιώδη Φλόγα.
Κατόπιν κλείσαμε τα μάτια μας και πήγαμε σε μια βαθιά έκσταση των είκοσι ανθρώπων με ΜΙΑ συνείδηση. Καθώς η συνείδηση της ομάδας μας επεκτεινόταν σε όλο και υψηλότερες συχνότητες, στο συλλογικό μας όραμα η κεντρική Φλόγα έγινε μεγαλύτερη και μεγαλύτερη. Η πρόκληση για μας ήταν να κρατήσουμε τον Kύκλο μας συνδεδεμένο ακόμη και αν προέκυπτε ότι η Ιώδη Φλόγα θα μας υπερκάλυπτε σύντομα.
Στην πραγματικότητα, όντως η Φλόγα μας ξεπέρασε, αλλά δεν ήταν μια φυσική φλόγα, αλλά η υψηλότερης συχνότητας, Ιώδη Φλόγα. Καθώς η Ιώδης Φωτιά τύλιξε την ομάδα μας, ο καθένας μας έλαβε προσωπικές οδηγίες για το πώς να προχωρήσουμε. Δεν ξέραμε τις οδηγίες ο ένας του άλλου, αλλά γνωρίζαμε ότι όλοι τις λάβαμε.
Αφού δεχτήκαμε τις προσωπικές οδηγίες μας, η ένταση της Ιώδους Φωτιάς μεγάλωσε μέσα στο σώμα μας. Όπως συζητήθηκε αργότερα, ο καθένας από εμάς είχε την εμπειρία μιας βαθιάς αλλαγής μέσα στις σκέψεις, στα συναισθήματα μας, ακόμα και στη φυσική μορφή μας. Θεωρήσαμε, επίσης, την Ιώδη Φλόγα να μας συνδέει σε μια σφιχτά δεμένη ομάδα ατόμων με ένα σκοπό. Λίγο πριν την Aυγή ο καθένας άφησε το Κύκλο για να πάρουμε μερικές ώρες ύπνου. Η επόμενη μέρα θα είναι στη Τοποθεσία, και ήμασταν περισσότερο από έτοιμοι για να ξεκινήσουμε το Πεπρωμένο μας.
Καθώς η μικρή ομάδα μας μπήκε στο δυναμικό πεδίο που περιλαμβάνει την περιοχή γύρω από τον Ιερό Βράχο, παρατηρήσαμε αμέσως μια έντονη αύξηση στην δόνηση μέσα στον αέρα, καθώς και στο σώμα μας. Όταν ήμουν στη Μήτρα της Μητέρας, η πλανητική Ιώδη Φλόγα ήταν αναμένη, και το βράδυ πριν από την άφιξή μας, βιώσαμε όλοι την ενεργοποίηση της Ιώδους Φλόγας στο εσωτερικό του σώματός μας.
Στη συνέχεια, όταν οι Προσωπικές Ιώδεις Φλόγες μας ήρθαν στην εγγύτητα της Πλανητικής Ιώδους Φλόγας υπήρξε μια έντονη μετάλλαξη της ζωής εντός του δυναμικού πεδίου. Επιπλέον, η συνοχή του δυναμικού πεδίου ενίσχυε σε μεγάλο βαθμό τις επεκτεινόμενες συχνότητες, όπως έκανε και η ηχώ της υψηλότερης ενέργειας, καθώς πηγαινοερχόταν μεταξύ του καθενός στα σώματα μας. Λίγο μετά, όλοι άρχισαν να βιώνουν έντονα συμπτώματα της μεταστοιχείωσης.
Στην αρχή, νομίζαμε ότι ήμασταν άρρωστοι και πως είχαμε φάει κάτι που ήταν δηλητηριώδες. Είχα ζήσει σε άγνωστες περιοχές ολόκληρη τη ζωή μου και ποτέ δεν είχε φάει οποιοδήποτε δηλητηριώδες φυτό. Ως εκ τούτου, ζήτησα να περάσουμε σε άλλον ένα ομαδικό διαλογισμό όλοι μαζί για να διαπιστωθεί ο λόγος της εμφανούς ασθένειας μας. Είχαμε όλοι το ίδιο μήνυμα, «Βιώνετε τα συμπτώματα της μεταστοιχείωσης. Χαλαρώστε για λίγες μέρες και επιτρέψτε στον εαυτό σας να προσαρμοστεί στην υψηλότερη συχνότητα της περιοχής, καθώς και την υψηλότερη συχνότητα του σώματός σας.»
Είχαμε φτάσει αργά εκείνη την ημέρα, και κανένας από εμάς δεν ένιωθε τη διάθεση για φαγητό. Ως εκ τούτου, όλοι φτιάξαμε τα στρωσίδια μας και βρήκαμε μια θέση στη σπηλιά μου ή σε οποιαδήποτε γειτονική περιοχή που τους καλούσε. Ναι, όλοι ταυτόχρονα αρχίσαν να ακούν την εσωτερική φωνή της Μητέρας. Φάνηκε ότι η σχέση μεταξύ των προσωπικών μας Φλογών και η πλανητική Ιώδη Φλόγα μας συνέδεε με τον πλανήτη επίσης.
Οι περισσότεροι από εμάς αισθάνθηκαν να κοιμούνται γρήγορα, καθώς ήμασταν ξύπνιοι το περισσότερο από το προηγούμενο βράδυ, και οι υπόλοιποι από εμάς ακολούθησαν σύντομα. Ξυπνήσαμε την Αυγή. Φτιάξαμε σιγά-σιγά μικρές φωτιές για να βράσουμε νερό για το πρωινό μας τσάι, ενώ άλλοι από μας συνέθεταν το υπόλοιπο φαγητό μας για να ετοιμάσουν το πρωινό μας. Άλλα μέλη της ομάδας μας συγκέντρωσαν καυσόξυλα, καθάρισαν τη καθιστική περιοχή και ερεύνησαν το χώρο για περισσότερους χώρους διαβίωσης.
Όλοι εργάστηκαν ως ένα άτομο, οι περισσότεροι από εμάς ξεχνώντας εντελώς το πόσο άρρωστοι είχαμε νιώσει το προηγούμενο βράδυ. Όταν καθίσαμε στο έδαφος για να συμμετάσχουμε στο ομαδικό γεύμα μας, ανακαλύψαμε ότι είχαμε όλοι το ίδιο όνειρο. Δύο μεγάλα Όντα του Φωτός είχαν έρθει σε μας και μας έδειξαν την περιοχή στην οποία να κτίσουμε το Ναό.
Θυμόμασταν εύκολα αυτό το "όνειρο", επειδή είχαμε επιλέξει αυθόρμητα την ακριβή περιοχή για να καθίσουμε και να πάρουμε το πρώτο γεύμα μας. Μετά από αυτή τη συνειδητοποίηση γελάσαμε με χαρά, ένας ήχος που συχνά γεμίζε το δυναμικό πεδίο, με την αυξανόμενη αίσθηση της άνευ όρων αγάπης. Από τη στιγμή που αποδεχθήκαμε ο ένας τον άλλον άνευ όρων, δεν υπήρχαν συγκρούσεις. Εάν διαφωνία άρχιζε να προκύπτει, όλα τα μέρη της εν λόγω συνομιλίας διαχωρίζονταν για μια στιγμή για να μπουν σε διαλογισμό.
Όταν επέστρεφαν, δεν υπήρχε ανάγκη να συζητηθεί ακόμη το θέμα, καθώς το είχαν ήδη πράξει μέσω της Ιώδους Φλόγας. Σιγά-σιγά, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι δεδομένου η Προσωπική Ιώδη Φλόγα του καθένα μας συνδέθηκε με την Πλανητική Ιώδη Φλόγα ήμασταν όλοι συνδεδεμένοι μεταξύ μας. Η σύνδεση αυτή προέκυψε πολύ χρήσιμη καθώς τα συμπτώματα της μεταστοιχείωσης μας έγιναν ισχυρότερα και ισχυρότερα.
Συνειδητοποιήσαμε ότι μέχρι να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία που είχαμε υποβληθεί θα πρέπει να εργαστούμε σε βάρδιες. Στη συνέχεια, είχαμε όλοι την ευκαιρία να λάβουμε τουλάχιστον το ήμισυ της ημέρας για να ξεκουραστούμε, να διαλογιστούμε ή και να κάνουμε πρακτική επέκταση των θεραπευτικών τεχνικών μας ο ένας στον άλλο και στον εαυτό μας. Ευτυχώς, καθώς τα συμπτώματα μας έγιναν πολύ δύσκολα, όλο και περισσότεροι από μας αναπτύξαμε τη δική μας μοναδική μορφή ενεργειακής θεραπείας.
Δεδομένου ότι η Μεγάλη Μητέρα παρείχε πάντα μια θεραπευτική δύναμη για την εξισορρόπηση των συμπτωμάτων των μεγάλων αλλαγών, ξέραμε ότι ΤΩΡΑ είμασταν ΕΝΑ με τη Φύση. Ωστόσο, μερικές μέρες όλοι έπρεπε να αποσυρθούμε, καθώς χρειαζόμασταν την ανάπαυση ή καλούμασταν για να βοηθήσουμε τους άλλους που μεταφόρτωναν περισσότερο φως από ό,τι τα σώματά τους θα μπορούσαν να περιέχουν. Σε αυτή την περίπτωση, συχνά μεταφέρονταν στη Λίμνη για να επιπλεύσουν στο νερό ή για να απολαύσουν ξαπλωμένοι πάνω στα βράχια γύρω από τη Λίμνη.
Βρήκαμε ότι το νερό, ειδικά το να επιπλέεις στο νερό, είχε μια πολύ κατευναστική επίδραση στο υπερφορτωμένο νευρικό μας σύστημα. Επίσης συνειδητοποιήσαμε ότι αν ταιριάζαμε τους κύκλους από τον ύπνο και την εγρήγορση μας με τους Ήλιους, αισθανόμασταν καλύτερα. Έτσι, πήγαμε για ύπνο το Ηλιοβασίλεμα και ξυπνήσαμε την Αυγή, καθώς όλοι χρειαζόμασταν επιπλέον ύπνο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του μετασχηματισμού μας. Χρειαζόμασταν επίσης άφθονες ποσότητες νερού.
Ευτυχώς, πάνω στην ώρα, μερικοί από μας διαπίστωσαν ότι είχαν ικανότητες ραβδοσκοπίας. Αρκετά κατά τύχη, ένας από την ομάδα μας πήρε ένα διχαλωτό ραβδί και αισθάνθηκε μια επείγουσα ανάγκη να ακολουθήσει την αίσθηση του τραβήγματος του ραβδιού. Όταν το ραβδί επισήμανε κάτω στο έδαφος, έσκαψε μια βαθιά τρύπα και σύντομα βρέθηκε νερό. Όλοι προσπάθησαν να ραβδοσκοπήσουν και διαπιστώθηκε ότι τρεις από εμάς ήταν πολύ καλοί σ 'αυτό.
Ως εκ τούτου, κάθε ένας από τους "ραβδοσκόπους" μας βρήκε μια θέση για ένα πηγάδι, όπου οι άλλοι έσκαψαν, βρέθηκαν πέτρες για το πηγάδι, καθώς και ξύλο για το στρόφαλο, ενώ άλλοι έκαναν το σχοινί του από τα φυτά που τους υπέδειξα. Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ζούσαμε εντελώς από τη γη, κάτι που ήταν πάρα πολύ σύντομα καθώς οι προμήθειες μας είχαν σχεδόν εξαφανιστεί.
Όλοι διαπιστώσαμε ότι όταν ήμασταν χαλαροί στη διαδικασία της μεταστοιχείωσης μας, ο μετασχηματισμός μας έγινε πολύ πιο εύκολος. Αν δουλεύαμε και φτάναμε σε ένα τραχύ σημείο του που βιώναμε δυσφορία, πόνο ή και σύγχυση, το αναφέραμε στην ομάδα μας και κάποιος έπαιρνε τη θέση μας, ώστε να μπορέσουμε να ξεκουραστούμε και να ''παραδοθούμε στη διαδικασία''. Είχαμε συχνά περιόδους πλήρους λήθης, καθώς ο εγκέφαλος προσωρινά έκλεινε, προκειμένου να ενσωματώσει τη λήψη πληροφοριών. Οι πληροφορίες αυτές φαίνονταν να έρχονται είτε μέσω της Ιώδους Φλόγας στην καρδιά μας, είτε μέσω του Στέμματος του κεφαλιού μας.
Αποφασίσαμε να έχουμε συναντήσεις το πρωί, έτσι ώστε θα μπορούσαμε να συζητήσουμε τα όνειρά μας ή και τα προβλήματα ή οτιδήποτε άλλες ανακαλύψεις είχαμε με τη διαδικασία της μεταστοιχείωσης μας. Αυτή η καθημερινή συνάντηση ήταν ζωτικής σημασίας, δεδομένου ότι μας συνέδεε σε μια ακόμα πιο δεμένη, πιο αγαπημένη ομάδα. Επίσης, μάθαμε πολλά για τη διαδικασία μεταστοιχείωσης μας με την ανταλλαγή της προσωπικής μας διαδικασίας ο ένας με τον άλλο.
Ξέραμε ότι δεν θα μπορούσαμε να κτίσουμε το Ναό μέσα σε αυτή την κατάσταση αστάθειας και σταθερής αλλαγής. Ωστόσο, επίσης γνωρίζαμε ότι όλοι θα είμαστε έτοιμοι την ίδια στιγμή. Όταν εκείνη η μέρα τελικά ήρθε, λειτουργούσαμε ως ΕΝΑ Ον με μυριάδες πολυδιάστατες δυνατότητες. Νομίζαμε ότι ξέραμε για τα πάντα μέχρι τότε, αλλά προοριζόμασταν για μια μεγάλη έκπληξη.
(συνεχίζεται)
ΠΗΓΗ: http://www.suzanneliephd.blogspot.be/2013/02/pleiadianarcturian-alliance-mytria-and.html
ΚΑΝΑΛΙ ΕΠΑΦΗΣ: Suzanne Lie
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αρίστανδρος Ανδρομέδειος
Η MYTRIA ΚΑΙ Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΙΩΔΟΥΣ ΦΛΟΓΑΣ
Συνεχίζει η MYTRIA:
Όταν βγήκα από την Μήτρα της Μητέρας, ήξερα ακριβώς τι να κάνω. Συσκεύασα ένα μικρό σάκκο, πήγα κατ 'ευθείαν στο Ναό στο Χωριό και είπα στους φίλους μου τι είχε συμβεί. Αυτοί που αναγνώριζα από την πρώτη μου επίσκεψη στο Πυρήνα της Μητέρας, καθώς τώρα μπορούσα να θυμάμαι όλων τα πρόσωπά τους, ήξεραν ότι έπρεπε να επιστρέψουν μαζί μου στο σημείο του Ιερού Βράχου. Κατά κάποιο τρόπο, ήξεραν ότι είχαν προσφερθεί εθελοντικά να εργαστούν ως ΕΝΑ για να δημιουργήσουν τον Ιερό Ναό για την Ιώδη Φλόγα.
Στη συνέχεια πήγα στο Χωριό για να βρω τους υπόλοιπους που είχαν κληθεί στο Πυρήνα σε αυτό που φαινόταν σαν μια ολόκληρη ζωή πριν. Καθώς περπατούσα μέσα από το Χωριό αναγνώρισα διάφορους ανθρώπους που θυμήθηκα ότι υπήρξαν μέσα στον Πυρήνα της Μητέρας. Εμπιστεύθηκα την Μητέρα ως προς το ποιοί ήταν έτοιμοι για την επικοινωνία μου και ποιοί δεν ήταν. Μέχρι το τέλος εκείνης της ημέρας είχα βρει πέντε άτομα που είχαν κληθεί από την Μητέρα και ήταν έτοιμοι να με ακολουθήσουν στην ερημιά.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν Ιερείς ή Ιέρειες αλλά ξυλουργοί, χτίστες και αρχιτέκτονες. Το πέρασμα μου στο Χωριό ήταν μια σπουδαία ιδέα, επειδή, καθώς η είδηση βγήκε προς τα έξω πολλοί από τους ανθρώπους που δεν ήταν έτοιμοι πριν, ήρθαν στο Ναό για να ανακαλύψουν τι συνέβαινε. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, μια μικρή, αφοσιωμένη ομάδα περίπου τριάντα ανθρώπων ήταν έτοιμοι να με ακολουθήσουν στο χώρο του Ιερού Βράχου για να χτίσουμε το Ναό μας της Ιώδους Φλόγας. Νομίζαμε ότι η κατασκευή αυτού του Ναού θα πάρει πολλές διασταυρώσεις του Ήλιου, αλλά η Ελοχίμ Αλκυόνη και ο Aρκτούριος είχαν μια έκπληξη για εμάς.
Αρχίσαμε το ταξίδι μας για τη Τοποθεσία βαριά φορτωμένοι με τον εξοπλισμό, που έκανε το ταξίδι μας πολύ αργό. Είχα λάβει οδηγίες ότι όλοι πρέπει να περπατήσουμε μέχρι το Ναό και μόνο απλά υλικά χτισίματος ήταν επιτρεπόμενα. Η δημιουργία του Ναού ήταν μια ιερή πράξη πραγματοποιημένη σε ιερή γη. Συνεπώς, βαρέα μηχανήματα δεν επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν. Επίσης, τίποτα από την προηγμένη τεχνολογία μας δε θα μπορούσε να λειτουργήσει εντός του δυναμικού πεδίου της εν λόγω περιοχής. Όταν εξήγησα αυτό το γεγονός στην ομάδα μας, δέκα άνθρωποι αμέσως έφυγαν.
Οι υπόλοιποι από εμάς συνεχίσαμε ήσυχα το ταξίδι μας με ένα βαθιά ευλαβικό τρόπο. Το πρωί ξυπνήσαμε για να χαιρετήσουμε την ημέρα με διαλογισμό. Το βράδυ καθίσαμε γύρω από μια φωτιά και μιλήσαμε για το τι θυμόμαστε από τη συνάντησή μας στον Πυρήνα της Μητέρας και το πώς έχει αλλάξει τη ζωή μας. Καθώς ήρθαμε πιο κοντά στη Τοποθεσία αρχίσαμε να αισθανόμαστε την αύξηση της ενέργειας σε συχνότητα. Έμεινα έκπληκτη από αυτή την αίσθηση, καθώς δεν την είχα βιώσει πριν.
Όταν ρώτησα την Ελοχίμ Aλκυόνη σχετικά με αυτή τη νέα δόνηση, Είπε ότι ήταν επειδή η Ιώδη Φλόγα είχε αναφλεγεί. Εκείνο το βράδυ γύρω από τη φωτιά είπα στο καθένα ό,τι η Μητέρα είχε πει, και αποφασίσαμε να έχουμε ένα ομαδικό διαλογισμό. Πρότεινα να αρχίσουμε το διαλογισμό μας με την απεικόνιση ότι η φωτιά μας ήταν μια Ιώδη Φλόγα. Όλοι συμφώνησαν και επικεντρωθήκαμε στην φωτιά στη μέση του Κύκλου μας μέχρι που όλοι μας μπορούσαμε να τη φανταστούμε ως μια Ιώδη Φλόγα.
Κατόπιν κλείσαμε τα μάτια μας και πήγαμε σε μια βαθιά έκσταση των είκοσι ανθρώπων με ΜΙΑ συνείδηση. Καθώς η συνείδηση της ομάδας μας επεκτεινόταν σε όλο και υψηλότερες συχνότητες, στο συλλογικό μας όραμα η κεντρική Φλόγα έγινε μεγαλύτερη και μεγαλύτερη. Η πρόκληση για μας ήταν να κρατήσουμε τον Kύκλο μας συνδεδεμένο ακόμη και αν προέκυπτε ότι η Ιώδη Φλόγα θα μας υπερκάλυπτε σύντομα.
Στην πραγματικότητα, όντως η Φλόγα μας ξεπέρασε, αλλά δεν ήταν μια φυσική φλόγα, αλλά η υψηλότερης συχνότητας, Ιώδη Φλόγα. Καθώς η Ιώδης Φωτιά τύλιξε την ομάδα μας, ο καθένας μας έλαβε προσωπικές οδηγίες για το πώς να προχωρήσουμε. Δεν ξέραμε τις οδηγίες ο ένας του άλλου, αλλά γνωρίζαμε ότι όλοι τις λάβαμε.
Αφού δεχτήκαμε τις προσωπικές οδηγίες μας, η ένταση της Ιώδους Φωτιάς μεγάλωσε μέσα στο σώμα μας. Όπως συζητήθηκε αργότερα, ο καθένας από εμάς είχε την εμπειρία μιας βαθιάς αλλαγής μέσα στις σκέψεις, στα συναισθήματα μας, ακόμα και στη φυσική μορφή μας. Θεωρήσαμε, επίσης, την Ιώδη Φλόγα να μας συνδέει σε μια σφιχτά δεμένη ομάδα ατόμων με ένα σκοπό. Λίγο πριν την Aυγή ο καθένας άφησε το Κύκλο για να πάρουμε μερικές ώρες ύπνου. Η επόμενη μέρα θα είναι στη Τοποθεσία, και ήμασταν περισσότερο από έτοιμοι για να ξεκινήσουμε το Πεπρωμένο μας.
Καθώς η μικρή ομάδα μας μπήκε στο δυναμικό πεδίο που περιλαμβάνει την περιοχή γύρω από τον Ιερό Βράχο, παρατηρήσαμε αμέσως μια έντονη αύξηση στην δόνηση μέσα στον αέρα, καθώς και στο σώμα μας. Όταν ήμουν στη Μήτρα της Μητέρας, η πλανητική Ιώδη Φλόγα ήταν αναμένη, και το βράδυ πριν από την άφιξή μας, βιώσαμε όλοι την ενεργοποίηση της Ιώδους Φλόγας στο εσωτερικό του σώματός μας.
Στη συνέχεια, όταν οι Προσωπικές Ιώδεις Φλόγες μας ήρθαν στην εγγύτητα της Πλανητικής Ιώδους Φλόγας υπήρξε μια έντονη μετάλλαξη της ζωής εντός του δυναμικού πεδίου. Επιπλέον, η συνοχή του δυναμικού πεδίου ενίσχυε σε μεγάλο βαθμό τις επεκτεινόμενες συχνότητες, όπως έκανε και η ηχώ της υψηλότερης ενέργειας, καθώς πηγαινοερχόταν μεταξύ του καθενός στα σώματα μας. Λίγο μετά, όλοι άρχισαν να βιώνουν έντονα συμπτώματα της μεταστοιχείωσης.
Στην αρχή, νομίζαμε ότι ήμασταν άρρωστοι και πως είχαμε φάει κάτι που ήταν δηλητηριώδες. Είχα ζήσει σε άγνωστες περιοχές ολόκληρη τη ζωή μου και ποτέ δεν είχε φάει οποιοδήποτε δηλητηριώδες φυτό. Ως εκ τούτου, ζήτησα να περάσουμε σε άλλον ένα ομαδικό διαλογισμό όλοι μαζί για να διαπιστωθεί ο λόγος της εμφανούς ασθένειας μας. Είχαμε όλοι το ίδιο μήνυμα, «Βιώνετε τα συμπτώματα της μεταστοιχείωσης. Χαλαρώστε για λίγες μέρες και επιτρέψτε στον εαυτό σας να προσαρμοστεί στην υψηλότερη συχνότητα της περιοχής, καθώς και την υψηλότερη συχνότητα του σώματός σας.»
Είχαμε φτάσει αργά εκείνη την ημέρα, και κανένας από εμάς δεν ένιωθε τη διάθεση για φαγητό. Ως εκ τούτου, όλοι φτιάξαμε τα στρωσίδια μας και βρήκαμε μια θέση στη σπηλιά μου ή σε οποιαδήποτε γειτονική περιοχή που τους καλούσε. Ναι, όλοι ταυτόχρονα αρχίσαν να ακούν την εσωτερική φωνή της Μητέρας. Φάνηκε ότι η σχέση μεταξύ των προσωπικών μας Φλογών και η πλανητική Ιώδη Φλόγα μας συνέδεε με τον πλανήτη επίσης.
Οι περισσότεροι από εμάς αισθάνθηκαν να κοιμούνται γρήγορα, καθώς ήμασταν ξύπνιοι το περισσότερο από το προηγούμενο βράδυ, και οι υπόλοιποι από εμάς ακολούθησαν σύντομα. Ξυπνήσαμε την Αυγή. Φτιάξαμε σιγά-σιγά μικρές φωτιές για να βράσουμε νερό για το πρωινό μας τσάι, ενώ άλλοι από μας συνέθεταν το υπόλοιπο φαγητό μας για να ετοιμάσουν το πρωινό μας. Άλλα μέλη της ομάδας μας συγκέντρωσαν καυσόξυλα, καθάρισαν τη καθιστική περιοχή και ερεύνησαν το χώρο για περισσότερους χώρους διαβίωσης.
Όλοι εργάστηκαν ως ένα άτομο, οι περισσότεροι από εμάς ξεχνώντας εντελώς το πόσο άρρωστοι είχαμε νιώσει το προηγούμενο βράδυ. Όταν καθίσαμε στο έδαφος για να συμμετάσχουμε στο ομαδικό γεύμα μας, ανακαλύψαμε ότι είχαμε όλοι το ίδιο όνειρο. Δύο μεγάλα Όντα του Φωτός είχαν έρθει σε μας και μας έδειξαν την περιοχή στην οποία να κτίσουμε το Ναό.
Θυμόμασταν εύκολα αυτό το "όνειρο", επειδή είχαμε επιλέξει αυθόρμητα την ακριβή περιοχή για να καθίσουμε και να πάρουμε το πρώτο γεύμα μας. Μετά από αυτή τη συνειδητοποίηση γελάσαμε με χαρά, ένας ήχος που συχνά γεμίζε το δυναμικό πεδίο, με την αυξανόμενη αίσθηση της άνευ όρων αγάπης. Από τη στιγμή που αποδεχθήκαμε ο ένας τον άλλον άνευ όρων, δεν υπήρχαν συγκρούσεις. Εάν διαφωνία άρχιζε να προκύπτει, όλα τα μέρη της εν λόγω συνομιλίας διαχωρίζονταν για μια στιγμή για να μπουν σε διαλογισμό.
Όταν επέστρεφαν, δεν υπήρχε ανάγκη να συζητηθεί ακόμη το θέμα, καθώς το είχαν ήδη πράξει μέσω της Ιώδους Φλόγας. Σιγά-σιγά, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι δεδομένου η Προσωπική Ιώδη Φλόγα του καθένα μας συνδέθηκε με την Πλανητική Ιώδη Φλόγα ήμασταν όλοι συνδεδεμένοι μεταξύ μας. Η σύνδεση αυτή προέκυψε πολύ χρήσιμη καθώς τα συμπτώματα της μεταστοιχείωσης μας έγιναν ισχυρότερα και ισχυρότερα.
Συνειδητοποιήσαμε ότι μέχρι να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία που είχαμε υποβληθεί θα πρέπει να εργαστούμε σε βάρδιες. Στη συνέχεια, είχαμε όλοι την ευκαιρία να λάβουμε τουλάχιστον το ήμισυ της ημέρας για να ξεκουραστούμε, να διαλογιστούμε ή και να κάνουμε πρακτική επέκταση των θεραπευτικών τεχνικών μας ο ένας στον άλλο και στον εαυτό μας. Ευτυχώς, καθώς τα συμπτώματα μας έγιναν πολύ δύσκολα, όλο και περισσότεροι από μας αναπτύξαμε τη δική μας μοναδική μορφή ενεργειακής θεραπείας.
Δεδομένου ότι η Μεγάλη Μητέρα παρείχε πάντα μια θεραπευτική δύναμη για την εξισορρόπηση των συμπτωμάτων των μεγάλων αλλαγών, ξέραμε ότι ΤΩΡΑ είμασταν ΕΝΑ με τη Φύση. Ωστόσο, μερικές μέρες όλοι έπρεπε να αποσυρθούμε, καθώς χρειαζόμασταν την ανάπαυση ή καλούμασταν για να βοηθήσουμε τους άλλους που μεταφόρτωναν περισσότερο φως από ό,τι τα σώματά τους θα μπορούσαν να περιέχουν. Σε αυτή την περίπτωση, συχνά μεταφέρονταν στη Λίμνη για να επιπλεύσουν στο νερό ή για να απολαύσουν ξαπλωμένοι πάνω στα βράχια γύρω από τη Λίμνη.
Βρήκαμε ότι το νερό, ειδικά το να επιπλέεις στο νερό, είχε μια πολύ κατευναστική επίδραση στο υπερφορτωμένο νευρικό μας σύστημα. Επίσης συνειδητοποιήσαμε ότι αν ταιριάζαμε τους κύκλους από τον ύπνο και την εγρήγορση μας με τους Ήλιους, αισθανόμασταν καλύτερα. Έτσι, πήγαμε για ύπνο το Ηλιοβασίλεμα και ξυπνήσαμε την Αυγή, καθώς όλοι χρειαζόμασταν επιπλέον ύπνο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του μετασχηματισμού μας. Χρειαζόμασταν επίσης άφθονες ποσότητες νερού.
Ευτυχώς, πάνω στην ώρα, μερικοί από μας διαπίστωσαν ότι είχαν ικανότητες ραβδοσκοπίας. Αρκετά κατά τύχη, ένας από την ομάδα μας πήρε ένα διχαλωτό ραβδί και αισθάνθηκε μια επείγουσα ανάγκη να ακολουθήσει την αίσθηση του τραβήγματος του ραβδιού. Όταν το ραβδί επισήμανε κάτω στο έδαφος, έσκαψε μια βαθιά τρύπα και σύντομα βρέθηκε νερό. Όλοι προσπάθησαν να ραβδοσκοπήσουν και διαπιστώθηκε ότι τρεις από εμάς ήταν πολύ καλοί σ 'αυτό.
Ως εκ τούτου, κάθε ένας από τους "ραβδοσκόπους" μας βρήκε μια θέση για ένα πηγάδι, όπου οι άλλοι έσκαψαν, βρέθηκαν πέτρες για το πηγάδι, καθώς και ξύλο για το στρόφαλο, ενώ άλλοι έκαναν το σχοινί του από τα φυτά που τους υπέδειξα. Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ζούσαμε εντελώς από τη γη, κάτι που ήταν πάρα πολύ σύντομα καθώς οι προμήθειες μας είχαν σχεδόν εξαφανιστεί.
Όλοι διαπιστώσαμε ότι όταν ήμασταν χαλαροί στη διαδικασία της μεταστοιχείωσης μας, ο μετασχηματισμός μας έγινε πολύ πιο εύκολος. Αν δουλεύαμε και φτάναμε σε ένα τραχύ σημείο του που βιώναμε δυσφορία, πόνο ή και σύγχυση, το αναφέραμε στην ομάδα μας και κάποιος έπαιρνε τη θέση μας, ώστε να μπορέσουμε να ξεκουραστούμε και να ''παραδοθούμε στη διαδικασία''. Είχαμε συχνά περιόδους πλήρους λήθης, καθώς ο εγκέφαλος προσωρινά έκλεινε, προκειμένου να ενσωματώσει τη λήψη πληροφοριών. Οι πληροφορίες αυτές φαίνονταν να έρχονται είτε μέσω της Ιώδους Φλόγας στην καρδιά μας, είτε μέσω του Στέμματος του κεφαλιού μας.
Αποφασίσαμε να έχουμε συναντήσεις το πρωί, έτσι ώστε θα μπορούσαμε να συζητήσουμε τα όνειρά μας ή και τα προβλήματα ή οτιδήποτε άλλες ανακαλύψεις είχαμε με τη διαδικασία της μεταστοιχείωσης μας. Αυτή η καθημερινή συνάντηση ήταν ζωτικής σημασίας, δεδομένου ότι μας συνέδεε σε μια ακόμα πιο δεμένη, πιο αγαπημένη ομάδα. Επίσης, μάθαμε πολλά για τη διαδικασία μεταστοιχείωσης μας με την ανταλλαγή της προσωπικής μας διαδικασίας ο ένας με τον άλλο.
Ξέραμε ότι δεν θα μπορούσαμε να κτίσουμε το Ναό μέσα σε αυτή την κατάσταση αστάθειας και σταθερής αλλαγής. Ωστόσο, επίσης γνωρίζαμε ότι όλοι θα είμαστε έτοιμοι την ίδια στιγμή. Όταν εκείνη η μέρα τελικά ήρθε, λειτουργούσαμε ως ΕΝΑ Ον με μυριάδες πολυδιάστατες δυνατότητες. Νομίζαμε ότι ξέραμε για τα πάντα μέχρι τότε, αλλά προοριζόμασταν για μια μεγάλη έκπληξη.
(συνεχίζεται)
ΠΗΓΗ: http://www.suzanneliephd.blogspot.be/2013/02/pleiadianarcturian-alliance-mytria-and.html
ΚΑΝΑΛΙ ΕΠΑΦΗΣ: Suzanne Lie
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αρίστανδρος Ανδρομέδειος
